سنجش مزیت نسبی فعالیت های اقتصادی در استان گیلان: رهیافت مدل اقتصاد پایه و مدل تغییر سهم

در مبحث اقتصاد منطقه ­ای، با توجه به محدودیت منابع موجود، شناخت ویژگی­ ها و مزیت های اقتصادی هر منطقه، امکان برنامه ریزی بهتر را در جهت تحقق اهداف توسعه فراهم می نماید. از این ­رو، هدف مطالعه حاضر تحلیل وضعیت مزیت نسبی بخش های مختلف اقتصادی استان­ گیلان در سال­های ۱۳۹۳، ۱۳۹۵ و ۱۳۹۷، تحلیل مزیت رقابتی بخش ­­ها و تعیین وضعیت ارزش افزوده بخش ­ها در استان گیلان نسبت به کشور طی سال­ های ۱۳۹۷-۱۳۹۳ است. برای این منظور از مدل اقتصاد پایه و شاخص ضریب مکانی و مدل تغییر سهم استفاده می­ شود. نتایج مطالعه نشان می­دهد که استان گیلان در سال­ های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۷ در بخش کشاورزی دارای مزیت نسبی بوده و در حوزه فعالیت برنده اقتصادی قرار داشته و دارای مزیت بالقوه برای رشد اقتصادی است. بخش ­های مربوط به کشاورزی، ساختمان، عمده ­فروشی، خرده­ فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها، فعالیت­ های خدماتی مربوط به تامین جا و غذا، فعالیت­ های اداری و خدمات پشتیبانی، اداره امور عمومی و خدمات شهری و آموزش دارای مزیت رقابتی بوده و روند رو به اعتلا را در سال ­های مورد مطالعه طی کرده ­اند. نتایج مدل تغییر سهم نشان می­دهد که در بخش مربوط به کشاورزی و فعالیت ­های خدماتی مربوط به فعالیت­ های مالی و بیمه استان گیلان نسبت به کشور عملکرد بهتری داشته اما در بخش مربوط به فعالیت­ های حرفه ­ای و علمی کشور نسبت به استان گیلان عملکرد بهتری را طی کرده است.

کلیدواژه ها:

اقتصاد توسعه ، اقتصاد منطقه ای ، مدل اقتصاد پایه ، مدل تغییر سهم ، استان گیلان