ارزیابی فعالیتهای پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا همدان بر اساس برنامه ریزی استراتژیک

با توجه به ضرورت برنامه ریزی جامع و جایگاه اساسی برنامه ریزی استراتژیک به عنوان خطوط هادی در فرایند برنامه ریزی ، تدوین چشمانداز، رسالت و اهداف پژوهش، مقاله حاضر به منظور دسترسی به الگویی مناسب و ارائه چهارچوبی علمی جهت تدوین ارکان فعالیتهای پژوهشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا انجام پذیرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایش است. جامعه آماری مورد مطالعه، دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا است که برای انتخاب تعداد نمونه با استفاده از نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب نمونهای به حجم ۱۰۸ نفر انتخاب شدند. همچنین به منظور سنجش مولفه های برنامه ریزی استراتژیک از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که برای مشخص کردن روایی ابزار از روایی محتوایی استفاده شد. پایایی ابزار نیز از طربق آلفای کرونباخ با ضریب ۰/۸۳ تایید شد. در نهایت با بهره گیری از آزمونهای آماری t تک نمونه ای و t وابسته داده های جمعآوری شده، تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که وضعیت موجود برنامه ریزی استراتژیک بر اساس مولفهای رسالت، فرصت، ضعف، چشم انداز در حد نسبتا مطلوب است و بر اساس مولفه های قوت، تهدید، راهبرد، خط مشی، اهداف، برنامه ریزی عملیاتی در حد نامطلوب است و همچنین از دیدگاه دانشجویان رسیدن به وضعیت مطلوب فعالیتهای پژوهشی بر اساس مولفه های رسالت، فرصت، ضعف، چشم انداز، قوت، تهدید، راهبرد، خط مشی، اهداف، برنامه ریزی عملیاتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. تفاوت بین وضعیت موجود برنامه ریزی استراتژیک با وضعیت مطلوب آن در همه مولفه ها در فعالیتهای پژوهشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا تفاوت و فاصله معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، فعالیت پژوهشی ، برنامه ریزی استراتژیک.