تببین نقش و تاثیر برنامه درسی انسان گرایانه بر عناصر برنامه درسی

متغیرهای گوناگونی در فرایند آموزش و تدریس دخالت دارند که این متغیرها به طور عمده شامل معلم، یادگیرنده، برنامه درسی و محیط آموزشی میباشند. گوناگونی متغیرها و موضع گیریهای متفاوت در خصوص ویژگیهای آنها نشان از دشواری و پیچیدگی فرایند آموزش و تدریس است. ارائه راهنمای عملی مناسب برای این فرایند مستلزم تبیین بهتر ویژگیها و ماهیت هرکدام از عناصر چهارگانه است که نظریه های آموزشی جهت تحقق آن میکوشند. در این مقاله نظریه آموزشی انسان گرایانه با روش مطالعه کتابخانهای موردبررسی قرارگرفته است و مطالعه نشان داد که نظریه آموزشی انسانگرایانه ریشه در مکتب فلسفی اگزیستانسیالیسم و مکتب روانشناسی انسان گرایانه داشته است و بر اساس آن نظریه هرکدام از عناصر چهارگانه موقعیت آموزشی ویژگیهای خاصی را پیدا میکنند و موضوع دیگر اینکه از بین ۴ عنصر، یادگیرنده در موقعیت آموزشی انسانگرایانه عنصر کلیدی محسوب میشود و کانون توجه نظریه آموزشی انسان گرایانه، یادگیرنده است که تعیین نقش معلم، برنامه درسی و محیط آموزشی متاثر از یادگیرنده و نیازهای وی صورت میگیرد.

کلیدواژه ها:

انسان گرایانه ، برنامه درسی ، نظریه آموزشی.