بررسی و پتانسیل کانی سازی گرمابی با استفاده ازداده های ژئوشیمیایی رسوبات آبراههای و کانی سنگیندر محدوده اکتشافی بایچه باغ، شمال غربی ماهنشان،استان زنجان

محدوده اکتشافی بایچه باغ با مساحت ۱۸۵ کیلومتر مربع در تقسیم بندی زونهای ساختمانی - رسوبی ایران در کمربند سنندج سیرجان و محل برخورد زون های ساختمانی البرز آذربایجان، ایران مرکزی و سنندج سیرجان قرار گرفته است. سنگهای آتشفشانی و رسوبی الیگومیوسن تا میوسن بیشترین رخساره زمین شناختی محدوده را تشکیل می دهد. قدیمی ترین واحد زمین شناسی منطقه مربوط به پرکامبرین است که با یک مرز راندگی بر روی نهشته های ترشیری رانده شدهاند. کانی سازی به فرم رگهای در داخل کنگلومراهای سیلیسی شده مربوط به نهشته های الیگو- میوسن انجام شده است. با توجه به آنالیز داده های ژئوشیمیایی، کانی سنگین و همچنین تحلیل مولفه های اصلی PCA عناصر ,Sb,Cd,AsMo,Sn,W,BaFe,Cr,U,Ni,Co, Cu,Zn,Pb, از اهمیت اکتشافی بیشتری برخوردار هستند. دو مدل کانی سازی اصلی در محدوده تقریبا قطعی به نظر می رسد که البته این دو گروه مستقل از یکدیگر به نظر نمیرسند. گروه اول که به نظر گستردگی و تاثیر بیشتری بر روی آنومالی ها داشته است شامل عناصر آهن، وانادیوم، تیتانیوم، کروم، نیکل، کبالت و اسکاندیوم است. علاوه بر عناصر فوق، از گروه دوم عناصری همچون منگنز، روی، مس و کادمیوم در این مولفه نیز حضور دارند. نقشه های آنومالی با برآورد حد آستانه ای، میانه و انحراف معیار بر مبنای کلاس تعیین شده برای نمونه های مختلف در حوضه های آبریز بالادست ترسیم شده است.

کلیدواژه ها:

کانی سازی گرمابی ، محدوده اکتشافی بایچه باغ ، ژئوشیمی رسوبات آبراهه ای ، کانی سنگین