ارائه مدل بهینه ساختار پژوهشی در صنعت زمین گردشگری به روش مقایسه ای

صنعت زمین گردشگری یا ژئوتوریسم۱ صنعت گردشگری در بخش جاذبه های زمین شناسی، ژئومورفولوژی و معدنکاری را که جزء میراث طبیعی یک سرزمین به حساب می آیند توصیف میکند. افزون بر متخصصان زمین شناسی، ژئومورفولوژی و رشته های مرتبط که در گروه گردشگران علمی جای میگیرند، گردشگران طبیعت دوست نیز از جمله مخاطبان زمینگردشگری هستند. صنعت زمین گردشگری از محورهای اصلی توسعه پایدار، چه از نظر اقتصادی و زیست محیطی و چه از نظر فرهنگی و اجتماعی است. برخلاف سابقه دیرینه صنعت زمینگردشگری در دنیا، به دلیل نوین بودن رونق این صنعت در بیشتر کشورهای دنیا به عنوان توسعه پایدار، عدم وجود یک ساختار و مدل استاندارد پژوهشی در صنعت زمینگردشگری، موفقیت آن را به چالش کشانده است. باتوجه به اینکه اجزاء پژوهش در صنایع گوناگون دارای ساختار کم و بیش مشابه است، برای داشتن یک صنعت موفق در زمین گردشگری، میتوان آن را با صنایع موفق دیگر مقایسه نمود. داشتن یک الگوی ساختاری از اجزاء پژوهشی در این صنعت از راه مقایسه آن با صنایعی که موفقیت خود را در طول زمان به اثبات رسانیدهاند میتواند راهگشا باشد. در این مطالعه و در راستای هدف پژوهش، از مدل پژوهشی صنعت خودرو به عنوان یک صنعت موفق که سالها برای کشورهای مختلف سودآوری کرده است به عنوان مدل مقایسه ای بهره گرفته شده است. مدل ارائه شده برای صنعت زمینگردشگری در این مطالعه دارای زیرساختهای پژوهشی همارز و شخصیسازی شده با مدل صنعت خودرو است. این مدل دارای دارای دو گروه پژوهشی میراث طبیعی و گردشگری به ترتیب هریک دارای سه و چهار لایه پژوهشی است که از مرحله مطالعات پایه ای تا مرحله رسیدن به ارزآوری درتعامل با یکدیگر هستند.

کلیدواژه ها:

صنعت زمین گردشگری ، صنعت خودور ، مدل پژوهشی ، ساختار ، الگو