بهبود مجموع عملکرد لرزه ای ساختمان با استفاده از ضربه گیرهای خطی ویسکوز سیال

تحقیق قبلی نشان داد که سازه های منطبق با «یوروکد» می توانند آسیب سازه ای و غیرسازه ای را طی زمین لرزه تجربه کنند. تقویتساختمان ها با استفاده از ضربه گیرهای ویسکوز سیال (FVDs) می تواند رانش های بین طبقه ای و شتاب های طبقه ای را بهبود بخشد، دو پارامتر سازه ای که به نیازهای لرزه ای اشاره دارند. در تحقیق قبلی درمورد کاربردهای FVD در بهبود عملکرد لرزه ای برعملکرد سازه ای تمرکز شده است. پارامترهای سازه ای نظیر رانش های بین طبقه ای و شتاب های طبقه ای مورد ارزیابی قرار می گیرند.از آنجا که این پارامترها اغلب از اهداف رقیب هستند، مسائلی مطرح می شوند. در بررسی های دیگر، از شاخص های آسیب استفاده میشوند که تحت تاثیر چندین فرضیه هستند تا عملکرد معرفی شود. استفاده از هزینه های تعمیر یک مقدار صحیح تر برای مجموع عملکردلرزه ای ساختمان است و فاقد این محدودیت ها می باشد. در این مطالعه، کاربرد FVD های خطی در بهبود عملکرد لرزه ای کل ساختمان با توجه به هزینه های تعمیر بررسی می شود. روش انرژی محور که معمولا در محاسبه ضرایب ضربه گیر کاربرد دارد، اصلاحشده تا دقت آن افزایش یابد. مقدار مناسب ضربه گیری با توجه به هزینه های تعمیر )که با روش FEMA P-۵۸ مشخص شد)، ۴۵-۲۴% است که با ضربه گیری مطلوب ۲۵-۲۰%، طبق پارامترهای سازه، تفاوت دارد که اغلب مدنظر می باشد. در بررسی رابطه هزینه تعمیرضربه گیری این مسئله مطرح می شود که چه زمانی مقادیر ضربه گیری برای طراحی های سازه ای و اصلاحات انتخاب شوند. همچنینمشخص می شود که با استفاده از هزینه های تعمیر، به جای پارامترهای سازه ای، می توان روش های اصلاح را افزایش داد. در ساختمانهای FVD هم آسیب ناشی از رانش و هم آسیب ناشی از شتاب کاهش معنی داری پیدا می کنند. همچنین در ساختمان های FVD، آسیب سازه ای بسیار ناچیز است: یک اقدام مهم در دستیابی به سرویس دهی ساختمان بعد از یک زمین لرزه میزان حالت حد نهایی.

کلیدواژه ها:

ضربه گیرهای ویسکوز سیال ، FEMA P-۵۸ ، قاب های دارای مهار هم مرکز ، سیستم های غیر سازه ای ، ضربه گیری