نقش تعاونی های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا

شرکت های تعاونی زنان به عنوان محیطی اجتماعی، زمینه ای را فراهم می سازد تا زنان بیرون از خانه و در متن جامعه خود به مشارکت در امور بپردازند و حتی در سطوح عالی در متن تصمیم گیری های جامعه قرار گیرند و به نوعی باعث توانمند شدن اعضای خود در ابعاد مختلف نظیر اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و روانی شود. این پژوهش برای بررسی نقش تعاونی های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا، بصورت کیفی - کمی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش ۴۰۰ نفر از اعضای تعاونی زنان تفیهان استان فارس می باشد. بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش عکاسی و تحلیل انتقادی و مصاحبه و بخش کمی توسط پرسشنامه اجرا شد. روایی صوری پرسشنامه توسط اساتید مجرب تایید شد و آلفای کرونباخ مربوط به متغیرهای اصلی پرسشنامه از ۸۱/۰ تا ۹۴/۰ بود. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که توانمندی روانی و اقتصادی بیش از همه صورت پذیرفته است و توانمندی اجتماعی–فرهنگی و خانوادگی رتبه های بعدی را به خود اختصاص داده اند. همچنین،نتایج نشان دهنده این موضوع بود که اعضا در سطح متوسطی از توانمندی قرار دارند. اما با توجه به اینکه تعاونی مورد نظر دو روستا را تحت پوشش خود قرار داده است، باید ساز و کارهایی تعیین شود تا به نیازهای هر دو روستا توجه لازم صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

تعاونی ، تعاونی زنان ، توانمندسازی ، توانمندسازی زنان ، ”عکاسی و تحلیل انتقادی“ (Photovoice).