بررسی بندهای اختلاف برانگیز شرایط عمومی پیمان میان کارفرما و پیمانکار با در نظر گرفتن نمونه قراردادهای فیدیک به عنوان الگو

با گذشت زمان و افزایش جمعیت، نیاز انسان ها به مکانی جهت سکونت و همچنین مراکز درمانی، تفریحی، تجاری و.... بیشتر احساس میشود به همین جهت سالانه شاهد افزایش تعداد پروژه های صنعت ساختمان هستیم به ویژه این موضوع در کشورهای در حال توسعه به وضوح قابل مشاهده است. قدم آغازین هر پروژه ساختمانی انعقاد قرارداد مربوط به موضوع پیمان است که طرفین را ملزم به اجرای تعهدات خود می کند. اگر بخواهیم شاهد پیشرفت پیوسته یک پروژه باشیم باید ابتدا قراردادی راه گشا در مورد مسائل و مشکلات احتمالی حین اجرای پروژه و پس از آن در نظر بگیریم و تدوین و تنظیم کنیم. قوانین قراردادی پروژه های عمرانی کشورمان، ایران تابع موافقتنامه، شرایط عمومی و شرایط خصوصی پیمانها و مقررات آنها (نشریه ۴۳۱۱) می باشد که با گذشت سال های متوالی از نگارش آن، نیاز به اصلاح و بازبینی برخی بندها احساس می شود که این اصلاحات باید ضمن رفع ابهامات موجود به رعایت حقوق طرفین قرارداد نیز منجر شود. با توجه به موارد ذکر شده، به جهت اینکه کاستی های شرایط عمومی پیمان را درک کنیم، فیدیک را به عنوان الگو و مرجع بین المللی قراردادهای پروژه های عمرانی در نظر می گیریم و با مقایسه بندهای متناظر شرایط عمومی پیمان و فیدیک در نهایت، نقص های موجود در ماده های اختلاف برانگیز شرایط عمومی پیمان را ارائه می دهیم.

کلیدواژه ها:

شرایط عمومی پیمان ، مدیریت زمان و هزینه ، اختلافات ، بروز دعاوی ، پروژه های عمرانی