من چون قصابی موشان نکرده ام، چه دانم؟ فارسیات م ختصر فواید الرستفغنی از قرن چهارم هجری

زبان فارسی دری، زبان رسمی مردمان ماوراء النهر درقرون نخستین اسلامی است. این زبان، مواجه با زبان عربیشد که پس از آمدن اسلام، زبان دین و اعراب مهاجر بود. بهتدریج متون دینی عربی به این زبان نوشته شد، اما همچنان درتالیف از زبان فارسی استفاده می شد. آنچه مورد نظر است اینکه در مواردی، در متن های عربی، بویژه در متون فقهی، از کلماتکه توسط » فوائد « و جملات فارسی استفاده می شد .کتابمولفی از قرن چهارم هجری پدید آمده، حاوی تعداد قابل توجهیعبارات فارسی است. در مقاله حاضر، این کلمات استخراجشده و به علاوه، از اهمیت این کتاب فقهی  استفتائی در روشنکردن پاره ای از نکات کلامی و تمدنی سخن به میان آمده است .

کلیدواژه ها:

فوائد رستفغنی ، ماوراءالنهر ، مذهب حنفی ، فقه فارسی ، المجموع من الحوادث