تاثیر استفاده از زئولیت بر افزایش مقدار تبخیر در حوضچه های تبخیری

یکی از راهکارهای مورد استفاده در دفع زه آب های شور و آلوده به انواع مواد شیمیایی در کشورهای پیشرفته، استفاده از حوضچه های تبخیری است. از آنجا که احداث حوضچه های تبخیری مستلزم اشغال فضای زیادی است، افزایش راندمان این سازه ها به منظور کاهش سطح اشغال شده توسط آن ها از موضوعات مورد علاقه محققین می باشد. از آنجا که مهم ترین مولفه جریان خروجی از این حوضچه ها، تبخیر است، در این تحقیق امکان ذخیره انرژی خورشیدی توسط زئولیت و استفاده از گرمای ذخیره شده در آن به منظور افزایش پتانسیل تبخیر از حوضچه مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور مقادیر متفاوت و انواع مختلف زئولیت آزمایش شده و بر اساس نتایج اولیه حاصله، زئولیت ۱۳x انتخاب شد. آزمایش ها در محل ایستگاه هواشناسی سینوپتیک کرج انجام و نتایج حاصل از آزمایش ها با مقادیر تبخیر روزانه مشاهده شده در آن ایستگاه مورد مقایسه قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که در صورت استفاده از مقادیر متفاوت زئولیت از ۸/۴۳ تا ۱/۵۲۵ گرم در متر مربع همراه با آب معمولی، مقدار تبخیر از ۴ تا ۲۲ درصد نسبت به شرایط عدم استفاده از زئولیت افزایش می یابد. همچنین تاثیر شوری آب بر مقدار تبخیر در شرایط استفاده از زئولیت بررسی و مشخص شد که مقدار افزایش تبخیر در صورت استفاده از آب شور و مقدار مشخصی از زئولیت، نسبت به آب صاف کاهش می یابد. با استفاده از نتایج حاصله، رابطه ای خطی بین درصدهای متفاوت شوری و مقادیر تبخیر برازش داده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که با در نظر گرفتن شوری زه­آب، قیمت زئولیت و زمین برای احداث حوضچه، امکان افزایش تبخیر از این حوضچه ها و در نتیجه کاهش ابعاد سازه ای و متعاقبا توجیه اقتصادی احداث آن ها وجود داشته و بنابراین  می توان از تخلیه زه­آب های کشاورزی به داخل رودخانه ها جلوگیری نمود.

کلیدواژه ها:

تبخیر از سطح آزاد ، حوضچه تبخیری ، انرژی خورشیدی ، زئولیت ، دفع زه آب