مدیریت بهینه منابع آب سطحی با WEAP: با لحاظ رویکرد بیزی ناشی از تغییر اقلیم

در این تحقیق اثر پدیده تغییر اقلیم بر مدیریت بهینه منابع آب حوضه خرم آباد بررسی شد. از مدل توسعه یافته هیبریدی براساس رویکرد بیزی برای این منظور استفاده شد. بدین صورت که ابتدا خروجی مد ل های AOGCM تحت سناریوی انتشار A۲ طی دوره پایه ۲۰۰۰-۱۹۷۱ و دوره آتی ۲۰۶۹-۲۰۴۰ کوچک مقیاس شدند و بر اساس وزن دهی، با استفاده از روش مونت کارلو به کمک نرم افزار SIMLAB تعداد ۱۰۰ نمونه از تابع توزیع احتمالاتی ماهانه دما و بارندگی کوچک مقیاس شده حوضه، تولید شدند. نتایج نشان داد که میزان میانگین دمای ماهانه بلندمدت آینده به میزان ۹۳/۱ تا ۷/۳ درجه سانتی گراد افزایش پیدا خواهد کرد. میزان بارندگی در برخی ماه ها افزایش و در برخی کاهش پیدا خواهد کرد. محدوده تغییرات بارندگی حوضه تحت سناریوی A۲ طی دوره ۲۰۶۹-۲۰۴۰ نسبت به دوره پایه بین ۲۹/۱۷- تا ۰۴/۱۰۳۶ درصد خواهد بود. سپس با معرفی دما و بارش آینده حاصل از مدل هیبریدی به مدل واسنجی و صحت سنجی شده IHACRES، میزان جریان سطحی آینده بدست آمد.  نتایج کاهش میزان جریان سطحی رودخانه را نسبت به مقادیر پایه نشان داد. این کاهش برای سناریوی A۲ در دوره ۲۰۶۹-۲۰۴۰ نسبت به مقادیر پایه به میزان ۳۳/۴ درصد خواهد بود. درنهایت در مدل WEAP سناریوهای مختلف موردبررسی قرار گرفتند و میزان تخصیص آب در دوره پایه و تغییر اقلیم مقایسه شدند. مشخص شد در فصل هایی همچون فصل تابستان با توجه به افزایش تقاضا که مقدار آب بیش تری مصرف می شود، تقاضای تامین نشده (دوره شکست) وجود خواهد داشت و در شرایط تغییر اقلیم این وضعیت تشدید خواهد شد. به طوری که مقدار تقاضای تامین نشده سالانه برابر ۱۷/۰ میلیون مترمکعب و در سناریوی A۲-۲۰۴۰-۲۰۶۹ با افزایش ۸۷ درصدی نسبت به پایه برابر ۳۳/۱ میلیون مترمکعب خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سناریوی تغییر اقلیم ، مدل هیبریدی براساس رویکرد بیزی ، مدیریت بهینه منابع آب ، مدل WEAP