هیستومورفومتری آبشش ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) در مواجه ه با غلظت های مختلف آمونیاک

مطالعه حاضر با هدف بررسی هیستومورفومتری پوست ماهی تیلاپیا نیل در معرض غلظت های مختلف آمونیاک انجام شد. در این مطالعه ، بچه های Oreochromis niloticus تهیه و برای سازگاری با شرایط جدید در وان نگهداری شدند و سپس هوادهی و تغذیه شدند. این آزمایش براساس افزایش حساسیت ماهی تیلاپیا نیل به آمونیاک انجام شد. سپس تست سمیت حاد بر روی ماهیان تیلاپیا در گروه آزمایش و کنترل به مدت ۹۶ ساعت طبق دستورالعمل استاندارد انجام گردید. برای مطالعات سمیت زیر کشنده، ۱۲۰ ماهی تیلاپیا نیل به چهار گروه، شامل سه گروه براساس درصدهای مختلف LC۵۰ ۹۶H (۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد (LC۵۰ ۹۶H و یک گروه کنترل دسته بندی شدند. گروه ها به مدت ۱۴ روز در دمای ثابت و PH کنترل شده در معرض آمونیاک قرار گرفتند. در نهایت نتایج مطالعات میکروسکوپی آبشش ماهیان در معرض غلظت های مختلف آمونیاک به صورت مقایسه ای با ماهیان شاهد نشاندهنده ایجاد تغییرات و ضایعات در بافت آبشش بود. به طورکلی شدت این عوارض از تیمار با غلظت پایین به سمت تیمار با غلظت بالا بیشتر بوده است . علاوه بر این ، آسیب های بافتی و تغییرات رفتاری مختلفی گزارش شده است ، به عنوان مثال کاهش اشتها، کاهش تحرک، تحرکات عصبی و بلع هوا از سطح آب، تسریع در تنفس و باز و بسته شدن پوشش آبشش که در نهایت منجر به مرگ در آبزیان می شود. بنابراین پایش مقدار آمونیاک در محیط های پرورش آبزیان ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

آمونیاک ، تیلاپیا نیل ، بافت شناسی ، آبشش