کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بخش انرژی ایران مطابق با اهداف مرتبط در سیاست های کلان کشور

مطابق کنوانسیون چهارچوبی تغییر اقلیم سازمان ملل، اعضا باید به منظور مقابله با گرمایش جهانی، انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهند. ایران در برنامه مشارکت ملی مدنظر خود اهداف ۴ و ۱۲ درصدی را در سال ۲۰۳۰ نسبت به سناریوی ادامه ی روند فعلی اعلام کرده که بخش انرژی بیشترین نقش را در این برنامه دارد. از طرف دیگر اهداف اسناد بالادستی کشور در حوزه اقتصاد انرژی و محیط زیست نشان دهنده ی عزم جدی در حوزه سیاستگذاری به منظور کاهش شدت انرژی و ارتقای بهره وری است که این مساله بطور ضمنی موجب کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خواهد شد. هدف این تحقیق مقایسه ی اهداف مشارکت ملی مدنظر ایران با سیاست های مندرج در اسناد بالادستی در جهت کاهش شدت انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای است. در این پژوهش ضمن مرور سیاست ها و اسناد بالادستی کشور در حوزه اقتصاد انرژی و محیط زیست، اهداف همسو با کاهش انتشار شناسایی شده است. سپس با کدنویسی در نرم افزار MATLAB، بهینه سازی سیستم عرضه ی انرژی کشور برای مقایسه ی سناریوهای مختلف سیاستگذاری انرژی با ادامه وضع کنونی برای سال های ۱۳۹۹- ۱۴۰۹ انجام شده است. براساس نتایج، آنچه در اسناد بالادستی کشور تحت عنوان کاهش شدت مصرف انرژی و کاهش سرانه ی انتشار هدفگذاری شده باعث کاهش ۵۰ تا ۶۵ درصدی انتشار کشور در بخش انرژی می شود که در مقایسه با اهداف مشارکت ملی قابل توجه است. همچنین اصلاح قیمتگذاری انرژی خصوصا در صنایع بر مبنای فرضیات این تحقیق می تواند تا ۲۰ درصد بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بخش انرژی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Climate Change ، Greenhouse Gases ، Optimization of Supply System of Energy ، Energy and Environment ، General Policies. ، تغییر اقلیم ، گازهای گلخانه ای ، بهینه سازی سیستم عرضه انرژی ، سیاستگذاری انرژی و محیط زیست ، اسناد بالادستی