تاثیر شدت های مختلف شاخه‎ زنی درختان حرا (Avicennia marina (Forssk.) Vierh. ) بر زادآوری و رویش توده

سابقه و هدف: مانگروها، یکی از پوشش‎های مهم و اثرگذار بوم‎سازگان ماندابی هستند که همیشه سبز و مقاوم به شوری بوده و در پهنه‎های جزرومدی نواحی گرمسیری و نیمه‎گرمسیری رویش می‎کنند، به‎طوری‎که به شرایط شوری زیاد، باد، محیط غیرهوازی خاک و جزرومدهای با ارتفاع زیاد سازگار شده اند. باوجود خدمات محیط زیستی فراوان، این جنگل‎ها از بوم‎سازگان‎های در حال تهدید در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری محسوب می‎شوند که نسبت به فعالیت‎های بشری و تغییرات آب و هوایی بسیار آسیب‎پذیر بوده و در معرض تهدید هستند. در طول سالیان اخیر، تخریب زیستگاه‎های مانگرو درنتیجه توسعه سواحل، آلودگی، آبزی‎پروری، قطع و بهره برداری و تهیه سوخت، با شدت بیشتری انجام گرفته و منجر به کاهش شدید مساحت جنگل‎های مانگرو شده است. یکی از مهم‎ترین تهدیدهای انسانی در جنگل‎های مانگروی استان هرمزگان، شاخه‎زنی حرا (Avicennia marina) توسط افراد بومی به‎منظور تعلیف دام است. درصد اهمیت شاخه‎زنی در هرمزگان نسبت به سایر تهدیدها بسیار بیشتر است، بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تاثیر شدت‎های مختلف شاخه‎زنی بر ویژگی‎های زایشی و رویش توده جنگلی می‎باشد.مواد و روش‎ها: محل اجرای طرح (منطقه‎ای به طول ۱۸۰ متر در امتداد ساحل و طول جنگل مانگرو، در امتداد بالاترین و پائین ترین سطح جزرومد) بود. این طرح در قالب آماری کاملا تصادفی با ۴ تیمار و ۱۰ تکرار در قطعات نمونه به‎طول ۴۰ و عرض ۲۵ متر در امتداد شیب اراضی ساحلی انجام شد. در هر قطعه نمونه و در امتداد قطر آن، ۱۰ درخت حرا که قطر تاج آن بیشتر از ۲ متر بود، انتخاب شد و تیمارهای شاخهزنی با درصدهای (صفر، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد) بر روی آنها اجرا شد (۴۰ درخت). قابل ذکر است که قطر در ارتفاع ۳۰ سانتی‎متر و ارتفاع درختان نمونه، وضعیت زادآوری اطراف درختان نمونه، قطر و ارتفاع درختان اطراف، پیش از شاخه‎زنی و ۵ سال پس از شاخه‎زنی، اندازه‎گیری شد و با استفاده از تجزیه واریانس یک‎طرفه مقایسه شد. یافته‎ها: نتایج نشان داد میزان رشد ارتفاعی و قطری درختان نمونه، در تیمار شاهد با مقادیر ۴۵/۰ متر و ۳۷/۲ سامتی‎متر بیشترین مقدار را داشت و به‎طور معنی‎داری بیشتر از تیمارهای ۲۰ (۲۳/۰ متر و ۹۴/۰ سانتی‎متر) و ۳۰ درصد (۱۷/۰ متر و ۵۲/۰ سانتی‎متر) بود. همچنین، مقدار زادآوری در اطراف درختان نمونه با انجام شاخه‎زنی کاهش معنی‎داری داشت. زادآوری در تیمار شاهد با مقدار ۰۹۳/۰ اصله نهال در متر مربع، بیشترین مقدار را داشت، در حالی‎که در تیمار شاخه‎زنی ۳۰ درصد، کمترین مقدار (۰۳۱/۰ اصله نهال در متر مربع) مشاهده شد. قابل ذکر است به‎ترتیب تعداد صفر، ۳، ۵ و ۸ نونهال خشکیده ≤ ۵ سانتی‎متر، در طول ۵ سال، درتیمارهای شاهد، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد شاخه‎زنی مشاهده شد. در بررسی اثر شاخه‎زنی بر رویش درختان اطراف درخت نمونه، اثر معنی‎داری ‎مشاهده نشد. نتیجه‎گیری: درمجموع، نتایج پژوهش پیش رو نشان داد درختان حرا، بسیار حساس به دخالت انسانی و شاخه‎زنی بوده و به‎شدت واکنش نشان می‎دهند. این واکنش به‎صورت کاهش ویژگی‎های رویشی و تولید نهال در اطراف درختان شاخه‎زنی‎شده، در عرصه رویشگاه نمایان شد.

کلیدواژه ها:

مانگرو ، خصوصیات رویشی ، بندر خمیر ، هرمزگان