بررسی جایگاه حقوق زن درشعرفارسی عصر مشروطه

یکی از محوریترین مضامین متلبور در ادبیات موضوع زن است. عشق به زن از متعالی ترین احساس مشترک روح انسانهاست که به عنوان یکی از مضامین جاویدان شعری در ادبیات تمام ملل جهان و در همیشه ی روزگاران حضور داشته است. نمی توان ادبیات و شعر را بدون حضور زن تصور کرد چرا که اگر این مضمون والا از شعر و ادبیات کنار گذاشته شد چیزی جز توصیف وتحلیل های صرف تاریخی و اجتماعی و سیاسی و عامیانه چیز دیگری از ادبیات بر جا نمیماند. نقش و جایگاه زن در تحولات دینی، سیاسی اجتماعی قدمت طولانی دارد و این موضوع توجه بسیاری از صاحب نظران عرصه های مختلف را به خود جلب کرده است در این میان دین در ترسیم جایگاه زن نقش بسزایی داشته است.کمتر شاعری را مییابیم که به این موضوع گریزی نزده باشد و تصویری از آن در شعرش تجلی نیافته باشد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی جایگاه حقوق زن درشعرفارسی عصر مشروطه بود که برای بررسی جایگاه حقوق زن اشعار شاعرانی چون پروین اعتصامی، ملک الشعرا بهار، ایرج میرزا، نسیم شمال، دهخدا و فرخی یزدی مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

حقوق زنان ، انقلاب ، مشروطه ، شعر