بررسی نقش زنان در انتقال فرهنگ و آداب و رسوم به نسل های بعدبا نگاهی به رمانهای شوهر آهو خانم (علی محمد افغانی )،سنگ صبور(صادق چوبک ) و جزیرهی سرگردانی (سیمین دانشور)

یکی از عوامل پایداری بسیاری از آداب و رسوم ایرانی و همچنین انتقال فرهنگ ها به نسل های بعد، در واقع استفاده از این آداب،رسوم و فرهنگ ها در بطن زندگی روزمره است . در ایران ،زنان به عنوان بخش مهمی از جامعه ،گاهی بیش از مردان در این باره کوشیده اند. چه بسیار آداب و رسومی که اگر توسط زنان و به صورت مستمر انجام نمی گرفت ،تا کنون از بین رفته بود و چه بسیار انگارههای فرهنگی که با آموزش مادران به نسل های بعد منتقل شده است . ادبیات، همواره یکی از منابع و مراجع مهم ، برای مطالعه و تحقیق دربارهی فرهنگ عامه بوده است . بسیاری از فرهنگ های کهن و آداب و رسوم ، در نوشته های نویسندگان مختلف ،تا کنون به حیات خود ادامه دادهاند. ادبیات داستانی ایران نیز به سهم خود همواره بخشی از این آداب و رسوم و فرهنگ را در خود جای داده است . دراین مقاله که برمبنای تحقیق کتابخانه ای نوشته می شود تلاش براین است که به شیوه ی تحلیلی توص یفی نقش زنان درانتقال فرهنگ و آداب ورسوم بررسی وتحلیل بشود. هدف دراین مقاله این است که چگونه درطول تاریخ ، زنان به عنوان سنگ بنای خانواده ی ایرانی ، در انتقال دانسته های خود به نسل های آینده نقشی بسیار مهم ایفا کرده اند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ عامه ، آداب و رسوم ، انتقال فرهنگ ، زنان و فرهنگ