به کارگیری داده های (VNIR + SWIR) سنجنده ASTER به منظور شناسایی و تفکیک مناطق حاوی دگرسانی هیدروترمالی در ورقه یکصدهزار ابهر، شمال باختر ایران

شناسایی پهنه های دگرسانی ناشی از محلول های گرمابی توسط داده های ماهواره ای توجه بسیاری از زمین شناسان را در زمینه پی جویی کانسارها به خود جلب کرده است؛ چرا که کانی سازی های اقتصادی اغلب در ارتباط با دگرسانی های هیدروترمالی هستند که ممکن است مجموعه های قابل تشخیص از کانی ها را تولید کنند. این دگرسانی ها را می توان با استفاده از روش ها و تکنیک های سنجش از دور شناسایی کرد. در این مطالعه با استفاده از تصاویر سنجنده استر، به شناسایی و تفکیک دگرسانی های رسی شامل آرژیلیک، فیلیک و پروپیلیتیک در محدوده ورقه یکصدهزار ابهر پرداخته شده است. در این راستا، پس از انجام پیش پردازش های لازم، سه روش نسبت باندی (Band Ratio)، تحلیل مولفه اصلی (Principle Component Analysis) و روش کمترین مربعات رگرسیون شده (LS-Fit) جهت آشکارسازی زون های حاوی این دگرسانی ها به کار گرفته شدند. با مقایسه بصری نقشه های دگرسانی حاصل از روش های پردازشی مختلف و واحدهای سنگی منطقه می توان دریافت که این دگرسانی ها ضمن انطباق با یکدیگر، عمدتا در حوالی واحدهای نفوذی آذرین و به میزان کمتر در واحدهای ساب ولکانیک رخ داده اند که به نوعی می تواند موید صحت نقشه های دگرسانی های حاصله باشد. همچنین قیاس محل این دگرسانی ها با واحدهای لیتولوژی منطقه نشان می دهد که زون های دگرسانی اکثرا در نیمه شمالی محدوده مورد مطالعه و در زیرزون طارم واقع شده اند که برخی رخدادهای معدنی مس شناخته شده را پوشش می دهد.

کلیدواژه ها:

دگرسانی های هیدروترمالی ، ابهر ، ASTER ، SWIR ، Band Ratio ، PCA ، LS-Fit