پیش بینی استرس ناشی از انتظارات تحصیلی بر اساس خودکارآمدی با نقش واسطه گری بهزیستی مدرسه

پژوهش حاضر که با هدف پیش بینی استرس ناشی از انتظارات تحصیلی بر اساس خودکارآمدی با نقش واسطه گری بهزیستی مدرسه به نگارش درآمده است ، در زمره ی پژوهش های توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول و دوم شهر فسا در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ به تعداد ۳۴۴۵ نفر (۱۶۹۴ دختر متوسطه اول و ۱۷۵۱ دختر متوسطه دوم) بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۳۰۰ نفر (۱۴۸ دختر متوسطه اول و ۱۵۲ دختر متوسطه دوم) به عنوان نمونهی پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش، از پرسشنامه استرس ناشی از انتظارات تحصیلی انگ و هوان (۲۰۰۶)، پرسشنامه ی بهزیستی مدرسه کانیو و ریمپلا (۲۰۰۲) و پرسش نامه خود کارآمدی دانش آموز جینک و مورگان (۱۹۹۹) و پرسشنامه ی استاندارد ارزیابی شایستگی تحصیلی اداراک شده (دیپرنا و الیوت، ۱۹۹۹) استفاده شد. دادههای به دست آمده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد)، و روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار spss و ایموس مورد تحلیل قرارگرفت . یافته های پژوهش نشان داد که، اثر مستقیم خودکارآمدی بر استرس تحصیلی دانش آموزان معنادار است. بنابراین، خودکارآمدی بر استرس تحصیلی دانش آموزان تاثیر معنادار و منفی دارد. اما اثر غیر مستقیم خودکارآمدی بر استرس تحصیلی با نقش واسطه ای بهزیستی مدرسه معنادار نبود. بنابراین، بهزیستی مدرسه در رابطهی بین استرس ناشی از انتظارات تحصیلی،خودکارآمدی نقش میانجی ندارد.از نتایج یافته های فوق می توان چنین نتیجه گرفت که استرس تحصیلی تحت تاثیر خودکارآمدی قرار دارد که لازم است در این زمینه مداخلات لازم صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

استرس ناشی از انتظارات تحصیلی ، بهزیستی مدرسه ، خود کارآمدی