تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی با و بدون تاکید بر خوداصلاحی فعال بر روی وضعیت اسکلتی - عضلانی دانش آموزان

سابقه و هدف: با توجه به شیوع علائم اسکلتی - عضلانی در بین دانش آموزان و تهدید سلامتی آنها، در این مقاله به تاثیر یک دوره تمرینات اصلاحی بر اختلالات اسکلتی عضلانی در دانش آموزان پسر پرداخته شد. روش کار: این تحقیق از نوع کاربردی و بر حسب روش توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن به روش میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشآموزان شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بودند که به صورت تصادفی خوشه ای تعدادی از مدارس انتخاب شدند. نمونه های این پژوهش را دانش آموزانی تشکیل دادند که دارای اختلال اسکلتی - عضلانی بودن و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرینات اصلاحی برای گروه مداخله به صورت سه روز در هفته و به مدت ۴۵ تا ۹۰ دقیقه و برای ۸ هفته متوالی در باشگاه ورزشی ویژه دانش آموزان انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین فراوانی مشکلات اسکلتی عضلانی به ترتیب در ناحیه گردن (۴۸/۵۶ درصد)، زانو و مچ پا (۴۲/۳۸ درصد)، پشت (۳۵/۶۹ درصد)، کمر ۳۳/۹۲ درصد مشاهده شد. نتایج آزمون نشان داد که تمرینات اصلاحی تاثیر معناداری بر اختلالات اسکلتی عضلانی گروه مداخله در ناحیه گردن (p=۰/۰۵ و Z=۳/۳۱)، ناحیه کمر (P=۰/۰۵ و Z=۲/۲۷)، شانه (P=۰/۰۵ . Z=۳/۰۴) و ناحیه مچ دست (P=۰/۰۵ و Z=۳/۸۱) داشت. در گروه کنترل تغییری مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرینات اصلاحی طی ۸ هفته با و بدون تاکید بر خوداصلاحی فعال بر روی وضعیت اسکلتی - عضلانی دانش آموزان تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

تمرینات اصلاحی ، وضعیت اسکلتی عضلانی ، دانش آموزان