Role of Coronavirus (COVID-۱۹) Anxiety Disorder in Predicting Obsessive-Compulsive Disorder in Students

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش اضطراب کرونا در پیش بینی علائم وسواسی دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر کاربردی و از نظر ماهیت داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانشجویان دختر و پسر در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری که به شبکه های اجتماعی مانند واتسپ، شاد و ایتا و.... دسترسی داشتند که از بین افراد با توجه به ملاک های ورود و خروج تعداد ۳۸۰ نفر با استفاده از نمونه گیری در دسترس و براساس فرمول حجم نمونه M۵+۲۰ > M تاباچینگ و فیدل (۲۰۰۷) انتخاب شدند. شرکت کنندگان مقیاس های وسواس فکری - عملی ییل براون (۱۹۸۹) (Y-BOCS) و اضطراب کرونا علی پور و همکاران (۱۳۹۹) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد خرد مقیاس های علائم روانی و جسمی از ابعاد اضطراب کرونا می توانند مدت زمان، تداخل و میزان ناراحتی حاصله از علائم وسواسی را به طور معناداری پیش بینی کنند و همچنین تنها بعد روانی می تواند میزان مقاومت و کنترل در برابر علائم وسواسی را به طور معناداری پیش بینی کنند. در واقع با کاهش علائم روانی و جسمی اضطراب کرونا، علائم وسواسی در افراد کاهش می یابد. نتیجه گیری: درمانگران، پژوهشگران و مشاوران تحصیلی از نتایج پژوهش حاضر می­ توانند برای کاهش مشکلات روان شناختی افراد استفاده کنند و آنها را برای زندگی مطلوب در همه ابعاد روان شناختی (شناختی، انگیزشی و اجتماعی) آماده کنند.

کلیدواژه ها:

Anxiety Disorders ، COVID-۱۹ ، Students ، اختلالات اضطرابی ، دانشجویان ، کووید-۱۹