بررسی مدل مفهومی و برنامه های درسی مدارس هوشمند

امروزه افزایش حجم دانش و اطلاعات، کهنه شدن سریع مطالب درسی،تغییرات سریع جوامع و غیر قابل پیشبینی بودن آینده، لزوم آموزش و یادگیری مداوم را به جای آموزش مقطعی ایجاب میکند.از سوی دیگر آموزش مداوم شیوهء یادگیری جدیدی را میطلبد،شیوهای که به وسیلهء آن فرد بتواند به طور خودگردان و مستقل و برای همهء عمر به مطالبهء دانش و استفاده از آن بپردازد.از اینرو اهمیت و ضرورت پرورش و تدریس و توجه به راهبردها و شیوه های جدید آموزشی آشکار میگردد.یکی از رویکردهای جدید در آموزش و تعلیم و تربیت که امروزه در بسیاری از کشورهای توسعه یافتهء جهان به همین منظور مورد استفاده قرار میگیرد،به خدمت گرفتن فناوری اطلاعات و ارتباطات( ( IT.ICT در سیستم آموزش و پرورش و مدارس است.فناوری اطلاعات در واقع فن بهرهبرداری از اندیشه های انسانی است،چرا که با سپردن امور شناخته شده، تکراری و غیر خلاق به ماشین از طریق خودکار سازی عملیات،اندیشه های انسانی را در جهت مکاشفته در ناشناخته های انسانی را در جهت بیجهت نیست که در عصر حاضر استفاده از فناوری اطلاعات را کلید دستیابی به رشد و توسعهء پایدار میدانند.در همین مسیر به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در سیستم مدارس منجر به ایجاد نوعی خاص از مدارس شده است که مدارس هوشمند نامیده میشوند. مدارسهوشمند به سبب برنامه های درسی انعطاف پذیر،امکان تدریس با شیوه های نو، داشتن طیف وسیعی از برنامه ها و روشهای آموزشی و محوریت بخشیدن به نقش دانش آموز،با در نظر گرفتن تفاوتهای فردی و توجه بیشتر به نیازها، علائق و استعدادهای دانش آموزان،میتوانند در جهت از بین بردن یا کاهش دادن شکاف آموزشی موثر و مفید باشند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، مدرسه ، هوشمند سازی