بررسی کارایی منعقدکننده های شیمیایی متفاوت در کاهش کدورت، سولفات و آمونیاک در پساب شرکت پتروشیمی زاگرس
محل انتشار: مجله آب و فاضلاب، دوره: 34، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WWJ-34-1_005
تاریخ نمایه سازی: 3 مرداد 1402
چکیده مقاله:
شرکت پتروشیمی زاگرس که یکی از بزرگترین شرکت های تولید متانول کشور است، در پساب خود با مشکل زیاد بودن مقدار کدورت و آلاینده های سولفات و آمونیاک مواجه بوده، بنابراین برای استفاده مجدد در تولید بخار در واحد متانول و همچنین برای رساندن مقدار آلاینده ها به استانداردهای محیط زیستی لازم، نیازمند تصفیه موثر است. هدف از این پژوهش، بررسی فرایند انعقاد و لخته سازی و مقایسه کارایی شش منعقدکننده ی مختلف شامل سولفات آلومینیم (آلوم)، سولفات آهن (II)، کلروفریک، پلی آلومینیم کلراید و دو نوع پلی الکترولیت کاتیونی و آنیونی در کاهش هم زمان مقدار کدورت، سولفات و آمونیاک موجود در پساب این شرکت بود. طی این آزمایش ها اثر پارامترهای pH پساب و غلظت مواد منعقدکننده بر روی بازدهی کاهش کدورت و آلاینده های مذکور بررسی شد. طبق نتایج و با توجه به زمان لخته سازی طولانی و نیز تشکیل ذرات معلق اندک، بسیار ریز و غیرقابل ته نشینی سریع، منعقدکننده های آلوم، کلروفریک و سولفات آهن (II) تاثیر چندان به سزایی بر روی حذف کدورت از نمونه پساب مورد آزمایش ندارند. این در حالی است که منعقدکننده های پلی آلومینیم کلراید و پلی الکترولیت های کاتیونی و آنیونی با غلظت های کم به خوبی موثر بوده و در ترکیب با آهک می توانند قسمت قابل توجهی از کدورت (حدود ۹۹ درصد) و آمونیاک (حدود ۶۰ درصد) را از پساب مورد بررسی حذف کنند. همچنین بیشترین میزان کاهش سولفات (حدود ۴۵ درصد) مربوط به منعقدکننده ی آلوم است. در نهایت با در نظرگرفتن هزینه ها و قابلیت دسترسی و سازگاری با پکیج تصفیه پساب، منعقدکننده پلی آلومینیم کلراید در غلظت ۵ میلی گرم در لیتر در ترکیب با آهک و در pH برابر ۱۲ برای تصفیه پساب صنعتی شرکت پتروشیمی زاگرس پیشنهاد و مشکلات بیان شده کاملا مرتفع شدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آرزو مرادی
دانشجوی دکترای شیمی فیزیک، گروه شیمی فیزیک، دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی شیراز، شیراز، ایران
عبدالرضا نکوئی
دانشیار شیمی ، گروه شیمی فیزیک، دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی شیراز، شیراز، ایران
محمد قلی پور
کارشناس ارشد پژوهش های کاربردی شرکت پتروشیمی زاگرس، عسلویه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :