تاثیر اظهارنظرحسابرس بر فعالیت شرکت ها و پیامدهای آن بر دوره تصدی حسابرس

اهمیت حاکمیت شرکتی به خصوص پس از پیشامد رسواییهای مالی معاصر، مورد توجه محققان و سیاستگذاران قرار گرفته است و در این راستا حجم گسترده ای از تحقیقات به کیفیت صورتهای مالی و قابلیت اطمینان آنها معطوف شده است، زیرا در اکثر موارد صورتها و گزارشات مالی وضعیت واقعی شرکت را به درستی نشان نمی دادند. ابزار اصلی حاکمیت شرکتی برای اعتبار بخشی به صورتهای مالی حسابرسی است و در این راستا حسابرس مستقل حسب استقلالی که داراست، نقش کلیدی دارد. از منظر دیگر، استفاده کنندگان از صورتهای مالی(تصمیم گیرندگان) خواستار انجام حسابرسی صورتهای مالی توسط حسابرس مستقل هستند زیرا انجام حسابرسی توسط شخصی حرفه ای که مستقل از واحد تجاری می باشد ارزش افزوده دارد، بدین نحو که با کاهش خطر اطلاعات، باعث کاهش هزینه سرمایه شرکت می گردد. لذا حفظ استقلال مقوله ای مهم برای حسابرس صورتهای مالی می باشد حسابرسی ابزاری اطمینانبخش در زمینه کیفیت صورتهای مالی است که به استفادهکنندگان صورتهای مالی امکان اتخاذ تصمیماتی معقول را میدهد. در سالهای اخیر با خصوصی شدن حرفه حسابرسی و گسترش موسسات خصوصی حسابرسی، تغییر حسابرس و تغییر اظهارنظرهای حسابرسی به پدیدهای مرسوم مبدل شده است. این موضوع می تواند قدرت حرفهای و استقلال حسابرس را خدشهدار کند و پیامد نامطلوب واکنش منفی سرمایهگذاران نسبت به گزارش حسابرسی تعدیل شده (به ویژه اظهارنظر مشروط) را به همراه داشته باشد. از آنجا که تداوم تصدی بطور بالقوه تاثیرات متناقضی روی کیفیت حسابرسی دارد و اینکه تعریف کلاسیک کیفیت حسابرسی بصورت احتمال پیوسته اینکه یک حسابرس تحریفات بااهمیت را هم تشخیص (شایستگی) و هم گزارش (استقلال) نماید، ارائه میگردد. تاثیرات منفی تداوم تصدی روی شایستگی و استقلال می تواند منجر به تاثیرات متناقض روی احتمال شروط حسابرس شود.

کلیدواژه ها:

اظهار نظر ، حسابرسی ، فعالیت های شرکت ، دوره تصدی ، ابقای حسابرس.