اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدکارکردی جنسی در زنان متآهل منطقه ۹ غرب تهران

هدف پژوهش حاضر شناسایی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر حساسیت اضطرابی و بدکارکردی جنسی در زنان متاهل منطقه ۹ غربتهران بود. روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شاملهمه زنان ۲۰ تا ۴۵ ساله مبتلا به بدکارکردی جنسی و حساسیت اضطرابی بود که در سال ۱۳۹۸ به سازمان سلامت شهرداری منطقه ۹ غرب تهرانمراجعه نموده اند که تعداد آنها ۸۶۴ نفر بود.از این تعداد ۴۰ نفر به صورت داوطلبانه، به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وگواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه بود. بدین منظور، جهت سنجش میزان حساسیت اضطرابی از پرسشنامه شاخصتجدیدنظر شده حساسیت اضطرابی R-ASI تیلور و کاکس ۱۹۹۸ و برای سنجش عملکرد جنسی زنان از پرسشنامه عملکرد جنسی زنانFSFI) ۲۰۰۰ ) استفاده شده است. تکمیل پرسشنامه در خط پایه و انتهای درمان انجام شد. جهت آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهیازپروتکل آموزش ذهن آگاهی در ۸ جلسه، دو بار در هفته استفاده به عمل آمد. جهت آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های آنالیزکوواریانس یکراهه( ANCOVA ) و آنالیز کوواریانس چند متغیره یکراهه MANCOVA استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که اثربخشی شناخت درمانیمبتنی بر ذهن آگاهی موجب کاهش حساسیت اضطرابی و بدکارکردی جنسی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه می شود. با توجه به نتایج به دستآمده می توان گفت که آموزش ذهن آگاهی بر کاهش حساسیت اضطرابی و بدکارکردی جنسی تاثیر دارد

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، حساسیت اضطرابی ، بدکارکردی جنسی