بررسی تاثیر احساس خودکارآمدی و انگیزش بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان(مورد مطالعه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان حمیدیه)

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر احساس خودکارآمدی و انگیزش بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد. اینپژوهش به روش پیمایشی انجام گرفته و از پرسشنامه به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماریپژوهش نیز کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان حمیدیه بوده است که بر طبق آمار سال تحصیلی سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تعداد ۸۵۰ نفر ( اعم از مدارس دولتی و غیر انتفاعی) می باشند. با توجه به فرمول کوکران حجم نمونه۲۶۵ نفر با استفاده از شیوه های نمونه گیری طبقه بندی انتخاب شده اند. چارچوب نظری پژوهش نیز براساس نظریهخودکارآمدی بندورا و نظریه خودگردانی ریان و دسی مشخص شده است. نتایج پژوهش نشان داده است که بینخودکارآمدی و انگیزش در دو بعد درونی و بیرونی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار وجود داشته است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داده است که دو متغیر خودکارآمدی و انگیزش توانستند ۲۹ / ۰ از تغییرات متغیروابسته پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان حمیدیه را تبیین نمایند

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، پیشرفت تحصیلی. شهرستان حمیدیه