بررسی رابطه ی ویژگی های شخصیتی و سلامت روان با خود کنترلی کارکنان (آموزش پرورش لرستان)

هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی ویژگی های شخصیتی و سلامت روان با خود کنترلی کارکنان آموزش پرورش لرستانمی باشد . جامعه آماری این پژوهش تمام کارکنان آموزش پرورش لرستان می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه در اینپژوهش ۲۵۰ نفر از کارکنان هستند که طبق اصول علمی با روش تصادفی طبقه ای انجام شده اند. با استفاده از پرسشنامه پنج عاملی جدید شخصیت (NEO-FFI) ،پرسش نامه ی سلامت عمومی (GHO۱۲) و پرسش نامه ی خودکنترلیتانجی داده های پژوهش جمع آوری شده به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آماری میانگین، انحرافاستاندارد، آزمون ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. با توجه به مبنای نظری و پیشینه ی مطالعاتی نتایجاجرای این تحقیق چند یافته ی اساسی آشکار ساخت: سلامت روان کارکنان بر خود کنترلی آن ها تاثیر مثبت و معناداریدارد ولی تاثیر ویژگیهای شخصیتی دلپذیری بر خود کنترلی کارکنان و همچنین تاثیر ویژگیهای شخصیتی روان آزردهگرایی بر خود کنترلی کارکنان اندک است. به استثنای ویزگی شخصیتی با وجدان بودن سایر ویزگیهای شخصیتیبرون گرایی، انعطاف پذیری، دلپذیری، بر خودکنترلی کارکنان تاثیر دارد ولی ویژگی شخصیتی با وجدان بودن نسبت به سایرویزگی های شخصیتی بر خود کنترلی کارکنان تاثیر معکوس دارد و خرده مقیاس های سلامت روان بر خود کنترلیکارکنان تاثیر دارد به گونه ای که خرده مقیاس اضطراب نسبت به سایر خرده مقیاس های سلامت عمومی بر خود کنترلیکارکنان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، سلامت عمومی ، خود کنترلی ، سلامت روانی کارکنان