چگونه توانستم مشکل کم رویی دانش آموزم را با استفاده از تکنیک مسئولیت پذیری حل کنم؟

پدیده کمرویی یکی از مشکلات بزرگی است که یک دانش آموز می تواند به آن دچار شود. دانش آموز کمرو به سختی با دیگرانارتباط برقرار می کند و از اجتماع گریزان است. اگر فرد مهارت های زیادی داشته باشد و دارای استعداد قابل توجه ای باشد، به دلیلکمتر شدن ارتباط خود با اجتماع توانایی بروز آن را ندارد و همین امر باعث افسردگی وی می شود. اگر کمرویی کاهش نیابد یا ازبیننرود علاوه بر دانش آموز، روی خانواده و اطرافیان وی نیز تاثیر می گذارد. هدف از این پژوهش بر طرف کردن اختلال کمرویی دانشآموز با استفاده از تکنیک مسئولیت پذیری است. روش تحقیق از نوع اقدام پژوهی بوده و گروه نمونه شامل یک دانش آموز پسر پایهدوم ابتدایی است. با استفاده از روش هایی مانند مشاهده رفتار، مصاحبه، مراجعه به پایگاه های اینترنتی و منابع کتاب خانه ای باهمکاری والدین دانش آموز و مسئولین مدرسه و نظرات متخصصان به علل کمرویی دانش آموز هدف و راه های بهبود او پرداختهشد. نتایج پژوهش نشان داد که علل کمرویی دانش آموز به دلیل: بیماری وی در گذشته، تربیت سختگیرانه والدین و سرزنش توسطمعلمان وی بوده است. نتایج پژوهش نشان داد با استفاده از تکنیک مسئولیت پذیری به دلیل این که دانش آموز را درگیر می کند وباعث رشد چند مولفه در وی می شود، می توان تا حد زیادی کم رویی دانش آموز را کاهش داد یا حتی درمان کرد

کلیدواژه ها:

تکنیک مسئولیت پذیری ، یادگیری ، دانش آموزان ، کمرویی