تحلیلی بر استراتژی های سازما ن های پژوهش و فناوری در اتحادیه اروپا

سازمان های پژوهش و فناوری با هدف تحقیق و توسعه و با رویکردهای مختلفی در کشورها ایجاد شده اند و نقش حلقه واسط بین دانشگاه، صنعت و دولت را ایفا می کنند. سابقه این سازمان ها به اوایل قرن بیستم باز می گردد که به منظور حمایت از صنایع تشکیل شده اند. امروزه سازمان های پژوهش و فناوری هر کدام بسته به شرایط کشورشان و یا منطقه، ماموریت ها و سیاست های متفاوتی در تحقق اهداف خود به کار می گیرند. این مقاله تلاش دارد به بررسی و تحلیل سیاست های سازمان های پژوهش و فناوری در سایر کشورها و به ویژه در اتحادیه اروپا بپردازد. در این راستا، رویکردهای مختلف از منظر نوآوری، صنعت، دولت، و شاخص های عملکردی در حوزه اتحادیه اروپا مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی، تحلیلی است. گردآوری داده ها مبتنی بر پژوهش های منتشر شده و کتابخانه ای است، که در آن رویکردها و سیاست ها در سایر موسسه های پژوهشی، صنایع و دانشگاه ها مقایسه شده است. شاخص های به کار گرفته شده، رویکردهای نوآوری و انواع آنها تجزیه وتحلیل و به صورت دسته بندی جدیدی ساختاردهی شده است. در نهایت، در بخش تحلیل نتایج، جمع بندی جدید سیاستی در چهار رویکرد، دولت محور، صنعت محور، نوآورانه و آینده نگر ارائه شده است و سپس، مقایسه تحلیلی برای سازمان های پژوهشی کشور ارائه شده است

کلیدواژه ها:

سازمان‎های پژوهش و فناوری ، صنعت ، نوآوری ، استراتژی