ایجاد امنیت هوشمند در مقصد گردشگر جهت توسعه گردشگری؛ (مطالعه موردی: بندر شانگهای)

هدف تحقیق حاضر ایجاد امنیت توریست در مقصد گردشگروتوسعه گردشگری بااستفاده از مچ بند امنیتی هوشمند می باشد. جامعه آماری در تحقیق حاضر شامل گردشگران بندر شانگهای می باشد. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به روش تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برابر با  ۳۰۰ نفر می باشد. محقق از پرسشنامه که تمامی سئوالات به صورت طیف لیکرت می باشند برای جمع آوری داده ها استفاده کرده است. در این تحقیق از مدل روابط ساختاری جهت تحلیل داده ها استفاده گردید. برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه  از روایی محتوی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار آن برابر با ۹۱/۰ به دست آمد.  برای تحلیل داده ها و انجام آزمون فرضیه ها و سایر تحلیل های این پژوهش نرم افزار آماری lisrel به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که بین استفاده از فناوری (مچ بند امنیتی) و وجود پلیس گردشگری بر امنیت توریست های خارجی اثر دارد. همچنین استفاده از فناوری (مچ بند امنیتی) و وجود پلیس گردشگری بر توسعه گردشگری تاثیر دارد.  از سوی دیگر وجود امنیت برای توریست های خارجی توسعه تسهیلات و خدمات گردشگری را به همراه خواهد داشت و تسهیلات وخدمات به عنوان یکی از زیر ساختهای گردشگری برتوسعه گردشگری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

Security ، smart security wristband ، tourist police ، tourism development ، tourist spot ، امنیت واحساس امنیت ، مچ بند امنیتی هوشمند ، پلیس گردشگری ، توسعه گردشگری