نقش جی ای اس در فرآیند مدیریت دانش طراحی منظر ( با رویکرد تبیین مدل تجسم دیجیتالی و منظر ذهنی دیجیتالی)

با توسعه شهرها و اهمیت یافتن هرچه بیشتر حضور فضاهای طبیعی و منظر و استفاده هر چه کارامدتر از پتانسیل های منظر در محیط های شهری، نیاز به روشهای کارامدتر در برنامه ریزی و طراحی منظر هر روز بیشتر گرد. این پژوهش با مطالعه پژوهش های حوزه معماری منظر و جی ای-اس، تلاش می کند تا به بررسی کاربردهای سیستم اطلاعات جغرافیایی در حوزه منظر بپردازد. این پژوهش با ارائه مدل تجسم دیجیتالی و منظر ذهنی دیجیتالی، یک مدل مفهومی برای جایگاه جی ای اس در فرایند کسب دانش حاصل از طراحی، مبتنی بر «ارائه بصری منظر»، برای معماران منظر تبیین کند. در اینجا فرآیند تولید دانش به کمک جی ای اس، از «منظر» طراحی شده تا «ارائه بصری» تشریح خواهد کرد و مدلی برای آن ارائه می دهد تا نقش و جایگاه جی ای اس را در چهارچوب کسب دانش حاصل از «طراحی منظر» تبیین کند. ماهیت این پووهش کیفی بوده و به مدد روش مرور نظام مند کیفی صورت گرفته است. براساس یافته ها، پژوهش های مبتنی بر هوش مکانی، می توانند در سه حوزه ۱- مدل سازی ۲- تجزیه و تحلیل ۳- نمایش بصری با جی ای اس ادغام شوند. از طرفی با توجه به مدل های مفهومی ارائه شده، می توان استنباط کرد که جی ای اس دو بخش نوآورانه برای مطالعات محیطی در معماری منظر دارد: در بخش اول تکرار پذیری و امکان انجام فرایند به صورت روش مند، این امکان را به معمار منظر می دهد تا مطالعات را برای کسب دانش حاصل از طراحی، در قالب یک فرایند رویه پذیری به انجام رساند. در بخش دوم، ادغام سایر لایه های اطلاعاتی امکان دستیابی به دانش جدید را برای طراحان و برنامه ریزان منظر فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

معماری منظر ، برنامه ریزی منظر ، مدل تحلیلی ، سیستم اطلاعات منظر ، سیستم اطلاعات مکانی