حیاط (خانه های سنتی) ایرانی برای ساختمان های امروز

افزایش تقاضای مسکن و ضرورت سرعت پاسخگویی به آن، اغلب موجب نادیده گرفته شدن جنبه های کیفی بناها و ارتباط با فضاهایباز گردیده که در دراز مدت منجربه نارضایتی ساکنین میشود. حیاط عنصری فضایی است که سازمان دهنده ارتباطات، تجمیع و تفکیککننده فضاها و به مثابه "فضای باز" است و نیز تامین کننده نور، تهویه و تکمیل کننده چرخش های اقلیمی توده، افزایش گستره هایفضایی فیزیکی و بصری است.نحوه طراحی حیاط در مجتمع مسکونی چگونه است؟ چگونه میتوان فضای باز در مجتمع مسکونی را بهمفهوم حیاط ایرانی نزدیک کرد؟ خلق فضایی باهویت و پاسخگو به خواهش های روانی افراد ساکن در مجتمع مسکونی، امکان باززنده سازیاین کیفیت ها، قدر حقیقی حیاط و ایجاد ساختاری متناسب با الگوهای زیستی مردم ایران . در این راستا تحقیق در دسته تحقیقاتتفسیرگرایانه و با شیوه گردآوری داده های کیفی صورت گرفته است و اصلی ترین منبع برای کار نیز نظرات کارشناسان و منابع کتابخانه ایاست. این موضوع سبب میشود که موضوعات کلیدی مرتبط با تحقیق شناسایی گردد. در گام بعد بررسی و تعامل با کاربران و یا طراحاناین گونه ساختمانها برای رسیدن به درک کافی از این رویه مفید است. افراد مورد نظر در این تحقیق شامل طراحان، سازندگان و ساکناناین گونه ساختمان هاست که در اصفهان به آنها دسترسی پیدا شد. به منظور جمع آوری داده ها از شیوه مصاحبه، گروه های صاحبنظر،مشاهدات و تجزیه و تحلیل اسناد اقدام شد. مصاحبه ها تمرکز بر صاحبنظران داشت و کاربران حیاط های سنتی در اولویت بعدی قرارگرفتند. به نوعی رسیدن به نتایج نهایی با استفاده از این گروه ها با کمک ساختارهای فکری ایجاد شده از صاحبنظران و اساتید این بخشحاصل شد.در راستای هویت بخشی به واحدهای سکونت امروزی و افزایش تعلق ساکنین به محل زندگی، سعی بر تعریف الگویی نو برایپیوند انسان با طبیعت شد که تحقق ویژگیهای حیاط ایرانی در آن ممکن گردد و مطابق با خواسته های مردم باشد.

کلیدواژه ها:

حیاط ایرانی ، معماری سنتی ، ساختمان های مدرن ، کیفیت زندگی