اخلاق حرفه ای مدیران آموزشی

زمینه: وجود اخلاق حرفه ای در مدیران آموزشی باعث رشد تعالی و بالندگی آموزش کشور می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اخلاق حرفه ای مدیران آموزشی می باشد. روش: این پژوهش با استفاده از رویکرد ترکیبی (کیفی/کمی) صورت گرفته است. جامعه پژوهشی در بخش کیفی عبارت است از کلیه اساتید و دانشجویان گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزادکرمانشاه که از میان آنها ۱۳دانشجوی ترم دوم در مقطع دکترا و۷ نفر از اساتید به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند و در بخش کمی شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه بود که نمونه ای به تعداد ۳۷۵ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده از آن جامعه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. برای تحلیل اطلاعات ازآزمون KMO و آزمون کرویت بارتلت استفاده گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که اخلاق حرفه ای دارای هشت مولفه اساسی می باشد که عبارت انداز: اخلاق عدالت محوری، اخلاق حمایت محوری، اخلاق فکری، اخلاق فایده محوری، اخلاق آموزشی، اخلاق ارتقاء سازمانی، اخلاق وظیفه محوری و در نهایت اخلاق حقوق محوری است. همچنین یافته ها نشان داد اخلاق حرفه ای مدیران آموزشی کمی بالاتر از حد متوسط ارزیابی می شود. اما بین وضعیت موجود اخلاق حرفه ای با وضعیت مطلوب آن فاصله وجود دارد. (۰۵/۰ p<). نتیجه­گیری: رعایت اخلاق حرفه ای مدیران آموزشی در سازمان، امری لازم و ضروری است تا سازمان از یک سو جامعه را دچار تعارض نکند و از سوی دیگر، با اتخاذ تصمیمات منطقی و خردمندانه منافع بلند مدت سازمان را تضمین کند.

کلیدواژه ها:

Ethics ، Professional Ethics ، Educational Principals ، اخلاق ، اخلاق حرفه ای ، مدیران آموزش