ارزشیابی برنامه: کارکردی متفاوت برای کارنامه عملکرد بالینی

مقدمه: مطالعات مختلف نشان می دهد که کارنامه عملکرد بالینی علاوه بر ارزشیابی میزان پیشرفت تحصیلی دانشجو و تعیین سطح شایستگی های وی، در امر ارزشیابی برنامه آموزشی رشته پزشکی درمقطع بالینی نیز قابل استفاده می باشد. این مقاله در پی بررسی میزان عملی بودن این نوع استفاده از آن می باشد. روش ها: با برگزاری جلسات مختلف، کارنامه عملکرد بالینی دانشجویان کارآموزی پیشرفته رشته پزشکی، توسط اساتید گروه های بالینی در شش قسمت، مقدمه، پیامدها و ضروریات یادگیری، گزارش موارد مواجهه با بیماری ها، ارزشیابی مهارت های ارتباطی، و گزارش یادگیری مهارت های عملی در صبح و در زمان کشیک تدوین گردید. کارنامه ها توسط دانشجویان تکمیل و عودت داده می شد که از میان اطلاعات آنها، فراوانی موارد مشاهده شده توسط دانشجو و نیز عرصه های مورد استفاده توسط گروه محاسبه شد. نتایج: در گروه ارتوپدی ۵ بیماری (۲۶ درصد)، گروه داخلی اعصاب ۶ بیماری (۵۰ درصد)، گروه بیماری های عفونی۱۵ بیماری (۶۸ درصد) و گروه مسمومیت ها، ۱ بیماری (۶ درصد) توسط دانشجویان اصلا مشاهده نشده بود. اما در گروه گوش و حلق و بینی تمامی بیماری ها مشاهده شده بود و تکمیل کارنامه عملکرد بالینی های گروه داخلی به گونه ای ناقص بود که اطلاعات آن قابل استفاده نبود.گروه های ارتوپدی و داخلی اعصاب از درمانگاه بیمارستان، گروه بیماری های عفونی از بخش بستری، گروه مسمومیت ها از اورژانس بیشترین استفاده را داشته اند. بحث: در صورتی که دانشجویان، اساتید و دستیاران گروه های آموزشی در مورد اهمیت و نقش کارنامه عملکرد بالینی در ارزشیابی و بهبود برنامه به خوبی توجیه شوند و همگی، نتایج آن را مشاهده نمایند، می توان از کارنامه عملکرد بالینی برای ارزشیابی برنامه آموزشی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Clinical education ، logbook.program evaluation. ، آموزش بالینی ، کارنامه عملکرد بالینی ، ارزشیابی برنامه