گونه شناسی فضاهای نیمه باز در خانه های تاریخی دوره صفویه محله جلفا شهر تاریخی اصفهان

معماری خانه های تاریخی شهرهای مرکزی ایران بر اساس ترکیبی از فضاهای باز، نیمه بازو بسته شکل گرفته اند. یکی از ویژگی های منحصر بفرداین خانه ها، وجود عناصر فضایی نیمه باز در آن ها است که ضمن پاسخگویی به نیازهای عملکردی، فرهنگی و اقلیمی در انواع مختلفی پدید آمده اند، با نگاهی به خانه های تاریخی دوره صفویه محله جلفا نشان می دهد که در معماری این خانه ها توجه ویژه ای به فضاهای نیمه باز شده و انواع مختلفی از این فضاها را پدید آورده است. این پژوهش باهدف گونه شناسی عناصر فضایی نیمه باز در خانه های تاریخی دوره صفویه محله جلفا شهر تاریخی اصفهان به انجام رسیده و می کوشد تا گونه های فضایی نیمه باز آن ها را شناسایی کند. شیوه تحقیق این پژوهش مبتنی بر روش توصیفی تحلیلی بوده و نگارنده اطلاعات موردنیاز خود را طریق مشاهدات میدانی و رجوع به منابع کتابخانه ای گردآوری نموده است. بر اساس بررسی های انجام شده این نتیجه حاصل آمد که خانه های دوره صفویه محله جلفا شهر اصفهان را می توان بر اساس نوع فضای نیمه باز آن ها به شش گونه تقسیم بندی کرد که عبارت اند از: گونه A: خانه هایی که دارای فضاهای نیمه باز ایوان و ایوانچه هستند. گونه B: خانه هایی که دارای فضاهای نیمه باز ایوان، ایوان کم عمق و ایوانچه هستند. گونه C: خانه هایی که دارای فضاهای نیمه باز ایوان ستون دار و ایوانچه هستند. گونه D: خانه هایی که فقط دارای فضای نیمه باز ایوانچه هستند. گونه E: خانه هایی که دارای فضاهای نیمه باز ایوان کم عمق و ایوانچه هستند. گونه F خانه هایی که دارای فضاهای نیمه باز ایوان و ایوان کم عمق هستند.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، خانه های تاریخی ، عناصر فضایی نیمه باز ، صفویه ، اصفهان ، محله جلفا