تاثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کافئین بر حداکثر اکسیژن مصرفی، فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا و اینترلوکین ۱ بتا در شرایط آب و هوای گرم در مرکز آموزش نظامی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 107

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MILIT-19-2_009

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: امروزه مصرف مکمل کافئین در میان ورزشکاران افزایش یافته است. این مکمل دارای اثرات ضدالتهابی است و می تواند عملکرد ورزشی را بهبود بخشد؛ بنابراین، در این تحقیق سعی بر آن داریم تا اثرات این مکمل را بر پاسخ های التهابی و عملکرد دانشجویان نظامی در یک دمای گرم مورد بررسی قرار دهیم. روش ها: ۱۵ دانشجوی نظامی مرد سالم پس از تکمیل فرم های رضایت و سلامت در این مطالعه شرکت کردند. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه کافئین (۸ نفر) و دارونما (۷ نفر) تقسیم شدند. آن ها میزان ۶ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین و مالتودکسترین را به عنوان دارونما ۹۰ دقیقه قبل از اجرای آزمون مصرف کردند. آزمودنی ها فعالیت هوازی بیشینه خود (آزمون وامانده ساز دوی رفت و برگشت ۲۰متر) را در دمای ۳۸ درجه در تابستان انجام دادند. سپس حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق فرمول مربوطه (تعداد رفت و برگشت با صدای بوق) محاسبه و جهت ارزیابی TNF-α و IL-۱β نمونه خونی قبل و بعد  از هر آزمون به میزان ۵ سی سی از ورید بازویی آزمودنی ها جمع آوری شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که مکمل کافئین موجب کاهش معنی دار TNF-α (گروه کافئین: ۲۹/۵±۹۴/۱۷ و گروه دارونما: ۱۸/۷±۳۸/۳۱)، افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی (گروه کافئین:۸۶/۲±۷۳/۴۱ و گروه دارونما: ۳۰/۱±۸۸/۳۴) شد و هیچ گونه تاثیر معناداری بر IL-۱β (گروه کافئین: ۳۶/۳±۵۲/۲۱ و گروه دارونما: ۱۶/۳±۴۷/۲۳) نداشت (P≤۰.۰۵). نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت که مصرف مکمل کافئین ۹۰ دقیقه پیش از فعالیت می تواند منجر به کاهش TNF-α و بهبود عملکرد هوازی در دمای گرم شود.

نویسندگان

وحید سبحانی

مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

محمد مهرتاش

مرکز تحقیقات فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران

مهدی فصیحی رمندی

مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشکده علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران