کانه سازی و چگونگی پیدایش کانسنگ غیرسولفیدی سرب-روی (-مس) چاه میله (شمال شرق انارک)، ایران مرکزی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 115
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-31-2_003
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
کانسار سرب-روی (-مس) چاهمیله با تناژ تقریبی یک میلیون تن و عیار ۱۵/۲ درصد سرب و روی در کمربند فلززایی یزد- انارک پهنه ایران مرکزی، واقع است. کانیسازی سولفیدی اولیه شامل گالن، اسفالریت، کالکوپیریت و پیریت در واحد مرمر دولومیتی مجموعه چاهگربه به سن تریاس میانی رخ داده است. ماده معدنی اغلب با بافتهای برشی، پرکننده فضای خالی، پراکنده و جانشینی شکل گرفته است. کانسنگ غیرسولفیدی کانسار چاهمیله در اثر اکسایش برونزاد کانیهای سولفیدی اولیه طی برهمکنشهای پیچیده چون راندگی زمینساختی، گسترش کارست، تغییرات سطح ایستابی و هوازدگی، در شرایط آب هوای گرم و خشک تشکیل شده است. مهمترین کانیهای غیرسولفیدی کانسار چاهمیله سروزیت، همیمورفیت، ولفنیت، میمتیت، اسمیتزونیت، مالاکیت و اکسی- هیدروکسیدهای آهن هستند. در کانسار چاهمیله، تشکیل اسیدسولفوریک و در نتیجه کاهش pH با اکسایش پیریت و سایر کانیهای سولفیدی، افزایش فشار دی اکسید کربن (PCO۲) سیالها در اثر خنثیسازی سیالهای اسیدی با سنگ میزبان کربناتی، آزادشدن یونهای سولفاتی و تهنشینی اکسی- هیدروکسیدهای آهن نقش مهمی در تشکیل کانسنگ غیرسولفیدی دارند. در شرایط اسیدی موجود، فلز روی از منطقه اکسایش مهاجرت کرده و در مناطق دورتر بهصورت کانیهای کربناتی (چون اسمیتزونیت و کمتر هیدروزنسیت با توجه به مقادیر PCO۲(g)) تهنشین شده، درحالیکه فلز سرب اغلب بهصورت سروزیت در منطقه اکسایش تهنشین و یا به سطح آهن III اکسیدهای آبدار جذب شده است. براساس یافتههای زمینشناسی، بافتی و کانیشناسی، کانسنگ غیرسولفیدی چاهمیله را میتوان از گروه کانسارهای غیرسولفیدی برونزاد، زیررده کانسارهای جانشینی مستقیم (کانسنگ سرخ) در نظر گرفت.
کلیدواژه ها:
Zinc-lead deposits ، non-sulfide ، supergene ، Central Iran ، Anarak ، Chah Mileh ، کانسارهای سرب و روی ، غیرسولفیدی ، برونزاد ، ایران مرکزی ، انارک ، چاه میله
نویسندگان
بهزاد مهرابی
Department of Geochemistry, Faculty of Earth Science, Kharazmi University, Tehran, Iran
نفیسه چقانه
Department of Geochemistry, Faculty of Earth Science, Kharazmi University, Tehran, Iran
ابراهیم طالع فاضل
Department of Geology, Faculty of Science, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :