پهنه بندی کیفی آب شرب دشت نصرآباد و روستاهای مجاور

آلودگی آب های زیرزمینی ناشی از فعالیت های انسان یکی از مهمترین مسائل زیست محیطی در مناطق شهری و صنعتی است. آب آشامیدنی شهر و روستاهای منطقه تفت در مقایسه با مقادیر استاندارد WHO و EPA به لحاظ غلظت بعضی از عناصر سنگین دارای کیفیت نامطلوب است. بدین منظور آب ۱۶ چاه دشت نصرآباد و روستاهای مجاور از لحاظ آلودگی به نیتریت و نیترات آزمایش شد و عوامل انسانی و طبیعی حریم هرچاه جهت شناسایی عوامل آلوده کننده چاه کاوش شد. با استفاده از سامانه GIS و با روش کریجینگ و IDW نتایج آزمایش نیتریت و نیترات آب چاه ها به صورت نمودار و نقشه نمایش داده شد. نتایج دو روش نشان داد، روش کریجینگ جهت درون یابی کیفی آب های زیرزمینی مناسب تر می باشد. این نقشه ها نشان می دهند که آلودگی چاه های مزرعه حاج علی عسگر، حسین آباد شورابه ، خود سفلی چاه قدیم ، صالح آباد و سعدآباد به نیترات، به ترتیب با مقادیر ۸۷۶/۴۰، ۰۸۴/۴۰، ۶۸۴/۳۵، ۶۷۲/۳۴، ۵۴۸/۳۱ میلی گرم بر لیتر در بالاترین مرتبه قرار دارند. با ابزار Watershed حوضه آبریز منطقه مشخص گردید. شمال و غرب دشت، بیشترین و شرق و مرکز دشت کمترین میزان نیتریت را دارد. بطور کلی حداکثر نتایج آزمایش نیتریت و نیترات دشت از حداکثر مقدار مجاز و مطلوب مواد شیمیایی معدنی غیرسمی موجود در آب آشامیدنی طبق استاندارد ۱۰۵۳ تحقیقات صنعتی ایران، کمتر است. اما با تدابیر مدیریتی از افزایش آلودگی در دشت باید پیشگیری شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، آب های زیرزمینی. نصرآباد ، آلودگی ، کریجینگ