بررسی ریزنشت آپیکالی در تهیه حفره با ابعاد مختلف جهت انجام رتروگراد

مقدمه: مواد مختلفی تاکنون برای انجام عملretrofilling  استفاده شده است.یکی از بهترین موادی که تا بحال پیشنهاد شده است MTA (مینرال تری اکساید اگریگیت) است، مطالعات زیادی تطابق نسجی، لبه ای و سیل کنندگی خوب این ماده را نشان داده اند. هدف از این مطالعه بررسی نقش ابعاد حفره در میزان سیل کنندگی MTAدر  انتهای ریشه دندان بود. مواد و روشها:  در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد ۶۰ عدد دندان تک کانال کشیده شده انسانی انتخاب گردید،  پس از پاکسازی و شکل دهی کانال را با گوتاپرکا (آریادنت، ایران) و سیلر (caulk/dentsply, milford, DE) AH۲۶  به روش تراکم طرفی پرکرده سپس قطع ریشه انجام گرفت. دندانها به ۵ گروه شامل دو گروه کنترل مثبت، منفی و ۳ گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروههای آزمایشی به شکل زیر تهیه حفره شدند. گروه A: عمق mm۵/۱ و عرض mm ۶/۰ گروه B: عمق mm۳ و  عرض mm ۶/۰ گروه C: عمق  mm۳ و عرض mm ۵/۱ گروههای کنترل هم همانند گروههای آزمایش تهیه حفره شدند. پس از تهیه حفره (proroot Dentsply, us) MTA در حفرات قرار داده شد و به مدت ۲۴ ساعت در مجاورت پنبه مرطوب و ۷۲ ساعت در انکوباتور oc۳۷ و رطوبت ۱۰۰% قرار داده شد. آزمایش نفوذ رنگ انجام شد و نمونه ها جهت ارزیابی میزان ریزنشت توسط stereomicroscope بررسی شدند، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t-test استفاده گردید. یافته: بعداز برآوردهای آماری اطلاعات، نتایج ذیل حاصل شد: ۱- میزان ریزنشت در حفرات  با عمق ۳ میلیمتر کمتر از حفرات با عمق ۵/۱ متر بود. ۲- هیچ اختلاف معنی داری بین ریزنشت حفرات با عرض های متفاوت حفره پیدا نشد. نتیجه گیری: بهتر است حفرات  انتهای ریشه جهت پرکردگی های رتروگرید با عرض کمتر و عمق بیشتر تهیه شود.

کلیدواژه ها:

ریزنشت آپیکالی ، رتروگراد ، نفوذ رنگ ، MTA