بررسی تاثیر سولفات روی خوراکی بر درمان اوتیت میانی با افیوژن در کودکان

هدف : هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر مکمل خوراکی روی به همراه کوآموکسی کلاو بر درمان اوتیت میانی با تجمع مایع در مقایسه با کوآموکسی کلاو به تنهایی است. تاثیر آن ۳ و ۶ هفته پس از تجویز مورد ارزیابی قرار گرفت.   مواد و روش ها : در یک مطالعه کارآزمایی بالینی مداخله ای دوسوکور، کودکان ۴ تا ۱۴ سال که به دلیل اوتیت میانی با تجمع مایع، به درمانگاه گوش و حلق و بینی ارجاع شده بودند، بطور رندوم به دو گروه روی و گروه پلاسبو تقسیم شدند. کودکان در بدو ورود و پس از ۳ هفته از درمان با اتوسکوپی و تمپانومتری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای کودکانی که پس از ۳ هفته، به طور کامل درمان نشده بودند، درمان به مدت ۳ هفته دیکر تمدید شد (در کل ۶ هفته).   نتایج : ۵۲ کودک وارد مطالعه شدند که از این تعداد ۲۹ نفر در گروه روی و ۲۳ نفر در گروه پلاسبو قرار گرفتند. در پایان اولین دوره درمان (۳ هفته) ۱/۶۲درصد کودکان در گروه روی بهبودی بالینی نشان دادند در حالیکه در گروه پلاسبو معادل ۵/۴۳درصد بود. از نظر تمپانومتری، در بین دو گروه از نظر آماری تفاوت معنا داری وجود نداشت. پس از دومین دوره درمان (۶ هفته) نیز از لحاظ بهبودی بالینی و تمپانومتری تفاوت آماری مهمی بین دو گروه وجود نداشت، اما میزان بهبودی در گروه روی به طرز قابل توجهی بهتر از گروه پلاسبو بود. تجویز روی با مدت زمان درمان (۳ هفته و ۶ هفته) نیز رابطه آماری معنا داری وجود نداشت.   نتیجه گیری : اگرچه در این مطالعه تجویز مکمل خوراکی روی از لحاظ آماری تاثیری بر درمان اوتیت میانی با تجویز مایع نداشت، اما میزان بهبودی در گروه روی بهتر ازگروه پلاسبو بود، به ویژه با تجویز طولانی تر روی (۶ هفته در برابر ۳ هفته) این تاثیر بهتر بود. با توجه به یافته های فوق به نظر می رسد مطالعات بیشتر در زمینه تاثیر مکمل خوراکی روی بر درمان اوتیت میانی با تجمع مایع، لازم باشد.

کلیدواژه ها:

مکمل خوراکی روی ، اوتیت میانی با تجمع مایع ، تمپانومتری