ارزیابی و پهنه بندی خطر زلزله در استان بوشهر

بحران های طبیعی همچون زلزله قادر به تحمیل خسارات جبران ناپذیری به انسان و محیط زیست هستند. زمین لرزه ازجمله بلایای طبیعی به شمار می رود که هرساله خسارت جانی و مالی بسیاری را به همراه دارد. امروزه با پیشرفت علم و فناوری، زمینه های مناسبی برای شناخت و کاهش این خطرات طبیعی فراهم شده است. ازاین رو ارزیابی ریسک به منظور مدیریت مناسب و کاهش خسارات، حیاتی است. ارزیابی ریسک با فرایند برآورد احتمال وقوع یک رویداد و اهمیت یا شدت اثرات زیان آور آن مشخص می شود. پژوهش حاضر باهدف ارزیابی آسیب پذیری استان بوشهر در برابر خطر زمین لرزه صورت پذیرفته است. در این راستا با ترکیب مدل های منطق فازی و سلسله مراتبی با استفاده از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی میزان آسیب پذیری استان بوشهر در برابر خطر زمین لرزه، تحلیل و استخراج شده است. شاخص های موثر در آسیب پذیری زلزله عبارتند از: فاصله از گسل، کانون زلزله، بزرگای زلزله، عمق زلزله، شیب زمین و سنگ شناسی. نتایج تحقیق حاکی از آن است ۲۳ درصد گستره استان بوشهر که بیشتر در امتداد گسل ها قراردادند در محدوده خطر با آسیب پذیری خیلی زیاد مواجه هستند.

کلیدواژه ها:

زلزله ، ارزیابی خطر ، تحلیل سلسله مراتبی ، منطق فازی ، استان بوشهر