اثربخشی افزایش خودکارآمدی زایمان به شیوه واقعیت درمانی بر انتخاب روش زایمان واژینال در زنان باردار

مقدمه و هدف: یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر انتخاب روش زایمان طبیعی در زنان باردار خودکارآمدی زایمان است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی افزایش خودکارآمدی زایمان به شیوه واقعیت درمانی بر انتخاب روش زایمان واژینال در زنان باردار نخست زا بود.   مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون – پس­آزمون با گروه کنترل است. جمعیت تحت مطالعه شامل ۳۹ زن باردار ساکن شهرستان نوشهر بودند که سن حاملگی ۴ هفته و بالاتر داشتند، روش سزارین انتخابی را جهت زایمان برگزیده و برای مراقبت مامایی طی دی ماه تا اسفندماه ۹۶ به مراکز بهداشت شهری و روستایی مراجعه کردند. نمونه به شیوه غیر تصادفی هدفمند انتخاب و در دو گروه مداخله (۲۰) و کنترل (۱۹) نفر تصادفی گمارده شدند. واقعیت درمانی در ۸ جلسه ۵/۱ ساعته دو بار در هفته برای گروه مداخله اجرا شد. از پرسشنامه خودکارآمدی زایمان لویی (CBSEL) برای جمع آوری داده­ها و برای تحلیل داده­ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.   نتایج: بعد از واقعیت درمانی، خودکارآمدی زایمان در افراد گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (۰۱/۰>P < /span>). نمره خودکارآمدی زایمان زنانی که پس از واقعیت درمانی تصمیم به انجام زایمان واژینال گرفتند به طور معناداری بیشتر از افرادی بودند که همچنان انجام زایمان به روش سزارین را برای ختم حاملگی در نظر داشتند (۰۵/۰>p < /span>).   نتیجه گیری: واقعیت درمانی را می­توان برای افزایش خودکارآمدی زایمان به کاربرد که خود می تواند بر انتخاب شیوه زایمان واژینال تاثیر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، خودکارآمدی زایمان ، زایمان واژینال ، بارداری