بررسی تطبیقی شیوه های سرمایه انسانی(مطالعه موردی: شهرداری تبریز)

سرمایه انسانی در دنیای امروز یکی از عناصر اصلی و قابل توجه سازمان ها جهت موفقیت و رقابت است. بنابراین؛ به طور ویژه، در سازمان خدماتی مانند شهرداری که در آن کارکنان منبع اصلی تماس با مشتریان هستند، سرمایه انسانی عامل مهمی برای عملکرد محسوب می شود. بر همین اساس هدف این پژوهش بررسی تطبیقی شیوه های سرمایه انسانی در شهرداری تبریز می باشد. بدین جهت ‎برای دستیابی به هدف گفته شده، یک سوال اصلی و سه سوال فرعی مطرح گردید. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی؛ و جامعه آماری شامل ۵۱۲ نفر از مدیران در سطوح مختلف است که از این تعداد با توجه به جدول کرجسی و مورگان ۲۲۰ انتخاب گردید. هم چنین برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. روایی پرسشنامه بر اساس دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا تعیین و تایید شده است. پایایی پرسشنامه نیز بر اساس ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تایید گردیده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که از بین سیزده شیوه سرمایه انسانی، یازده شیوه به صورت نسبی در شهرداری تبریز اجرا شده و دو شیوه مدیریت استعداد و طراحی شغل چندان مورد توجه مدیران قرار نگرفته است. از طرفی در بین یازده شیوه اجرا شده، بیشترین مقدار به آموزش و کمترین آن به توانمند سازی کارکنان در واگذاری اختیار و استقلال تعلق گرفته است.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، تطبیق شیوه سرمایه انسانی