اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر حس عاملیت، تنظیم هیجانی، میزان گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم پایه دوازده شهر اهواز

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر حس عاملیت، تنظیم هیجانی، میزان گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم پایه دوازده شهر اهواز انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان  پسر مقطع متوسطه دوم پایه دوازده پسر شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودکه از میان آن ها ۵۰ نفر، به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه (هر گروه ۲۵ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش تحت آموزش ایمن سازی در برابر استرس مایکنباوم (۲۰۰۸) طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای قرار گرفتند و برای گروه گواه مداخله ای انجام نشد. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس حس عاملیت (Polito et al., ۲۰۱۳)، پرسشنامه سبک های تنظیم شناختی هیجان فرم کوتاه (Garnefski et al., ۲۰۰۲)، پرسشنامه گرایش به خودارضایی (Jozak, ۲۰۱۷) و پرسشنامه ولع در هرزه نگاری اینترنتی (Kraus & Rosenberg, ۲۰۱۴) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS-۲۳ تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر حس عاملیت، تنظیم هیجان، میزان گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی نسبت به گروه گواه در دانش آموزان پسر تاثیر مثبتی داشته است (۰۰۱/۰>P). نتایج در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. نتایج نشان دهنده اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر حس عاملیت، تنظیم هیجان، میزان گرایش به خودارضایی و هرزه نگاری اینترنتی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم پایه دوازده بود.

کلیدواژه ها:

ایمن سازی در برابر استرس ، حس عاملیت ، تنظیم هیجان ، گرایش به خودارضایی ، هرزه نگاری اینترنتی ، دانشآموزان پسر