مقایسه اثر بخشی تکنیک های اعمال ناپیوستگی در یک روش بدون المان

در پژوهش حاضر، روش حداقل مربعات گسسته به عنوان یک روش بدون المان واقعی و بومی، جهت حل مسائل صفحات حاوی ترک، با استفاده از دو تکنیک اعمال ناپیوستگی بهکار گرفته شده است. در این روش بدون المان که از فرم قوی معادلات جهت گسسته سازی معادلات دیفرانسیل استفاده می کند، گسسته سازی حوزه مسئله، توسط نقاط گرهی غیرمرتبط انجام شده و برای تقریب تابع از توابع شکل حداقل مربعات متحرک بهره میبرد. روش حداقل مربعات گسسته، مبتنی بر به حداقل رساندن مربعات باقیمانده خطا در تعدادی از نقاط مجاور گره اصلی استوار است. شرایط مرزی به راحتی توسط ضرایب پنالتی اعمال می شود. نظر به پیوستگی توابع شکل، جهت اعمال ناپیوستگی، دو تکنیک معیار دید و شفافیت بهکار گرفته شده و کارایی روش و عملکرد دو تکنیک با مقایسه نتایج حاصله صورت گرفته است. مقایسه نتایج و میزان خطای این دو تکنیک، بیانگر توانایی و دقت خوب روش پیشنهادی جهت اعمال ناپیوستگی در مدلسازی صفحات ترکدار و عملکرد مطلوب تر روش شفافیت میباشد.

کلیدواژه ها:

روش بدون المان ، حداقل مربعات گسسته ، ناپیوستگی ، معیار دید ، شفافیت