تاثیر تفاوت های بهره وری نیروی کار بر توسعه یکپارچگی شهری و روستایی و تاثیر فضایی آن: شواهدی از یک مدل دوربین فضایی

تئوری ساختار اقتصادی دوگانه لوئیس معتقد است که تفاوت در بهره وری نیروی کار بر توسعه یکپارچگی شهری و روستایی تاثیر می گذارد. بر اساس این نظریه، این مقاله مکانیسم فضایی بهره وری نیروی کار را که بر توسعه ادغام شهری و روستایی تاثیر می گذارد، تحلیل می کند. یک سیستم شاخص چند بعدی برای تخمین درجه توسعه ادغام شهری و روستایی ساخته شده است، و یک مدل دوربین فضایی برای تحلیل کمی اثر فضایی بین تفاوت در بهره وری نیروی کار و توسعه ادغام شهری و روستایی استفاده می شود. نتایج نشان می دهد که یک پدیده تراکم فضایی مثبت معنادار در ادغام شهری- روستایی وجود دارد. همگرایی بهره وری نیروی کار نه تنها ادغام محلی شهری و روستایی را ارتقا می دهد، بلکه مانع از توسعه ادغام شهری و روستایی سایر بخش های اداری می شود، اما همچنان می تواند نقش مثبتی در ارتقای توسعه ادغام شهری و روستایی یک منطقه داشته باشد. در نهایت، بر اساس نتایج تحقیق فوق، این مقاله سه پیشنهاد سیاستی را ارائه می کند: بهینه سازی ساختار سرمایه انسانی، ارتقای یکپارچگی صنعتی روستایی و بررسی سیستم اصلاحات ارضی.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ، مدل دوربین فضایی ، ساختار اقتصادی ، ادغام شهری روستایی