شهرنشینی جدید و توسعه گردشگری روستایی تحت محیط استراتژی احیای روستایی

ایران می تواند به طور موثر یکپارچه سازی شهری و روستایی و مدرن سازی اقتصادی و اجتماعی را از طریق شهرنشینی جدید ترویج دهد، که همچنین به عنوان یک محرک قوی و حامی رشد گردشگری روستایی عمل می کند. این مقاله به بررسی شهرنشینی جدید و رشد صنعت گردشگری روستایی بر اساس استراتژی احیای روستایی می پردازد. این کار را با استفاده از تکنیک های تحقیق ادبیات، تحقیقات میدانی، بازیابی فناوری اطلاعات و کاوش انجام می دهد. ما دستاوردهای بخش گردشگری روستایی را در مرحله توسعه فعلی فهرست می کنیم و مسائل و عواملی را که بر رشد آینده این بخش تاثیر می گذارد، شناسایی می کنیم. علاوه بر این، یک سیستم شاخص ارزیابی توسعه هماهنگ بر اساس تحلیل نظری راهبردهای بازآفرینی روستایی و شهرنشینی جدید ساخته شده و امتیاز جامع مربوطه با استفاده از روش آنتروپی برای تحقیق به دست می آید. وزن شاخص زیرسیستم بازآفرینی روستایی استان الف با استفاده از روش وزن آنتروپی محاسبه شده است. بر اساس یافته ها، ثروت زندگی دارای کمترین وزن (۰.۱۱۱۷) و پس از آن رونق صنعت (۰.۲۶۱۸) است که در سطح معیار بیشترین وزن را دارد. وزن موثر حاکمیت با ۰.۲۸۰۱ بزرگترین است. این مطالعه می تواند به عنوان منبع مفیدی برای تقویت گردشگری روستایی و پیشبرد کسب و کار روستایی باشد.

کلیدواژه ها:

شهرنشینی جدید ، شهرسازی ، گردشگری روستایی