رابطه آسیب شناسی با مدیریت عملکرد و آموزش عالی و بازار کار

روند کنونی ارزیابی عملکرد در داخل سازمان ها با الهام از مدیریت عملکرد پا را فراتر نهاده و در آن جدای از ارزیابی عملکرد به تعیین میزان شایستگی و لیاقت، قابلیت رشد و ارتقا و ترفیع نیز توجه شده است. اولویت سازمان های کنونی، تعیین هرچه مطلوب تر شاخص های مورد ارزیابی و دقت در تخصیص امتیاز به آنهاست. یک نظام ارزیابی عملکرد خوب همچنین باید پنج ویژگی داشته باشد که شامل سادگی و قابل درک بودن به ویژه از دید کارکنان سازمان، منصفانه بودن، عینیت به این معنی که حتی الامکان از قضاوت های ذهنی و ارزیاب یهای سلیقه ای جلوگیری کند، باز و گشوده بودن به نحوی که کارکنان از معیارها و شاخص های ارزیابی مطلع و آگاه باشند و مفید بودن به این معنی که در طول زمان و پس از یک یا چند بار اجرا به بهبود رفتار و عملکرد کارکنان بیانجامد.(ابوالعلایی، ۱۳۹۱) تدوین ابزار علمی- فنی مناسب برای تحلیل، تبیین و ارزیابی تصمیم گیری ها، فعالیت ها و عملکرد واحدهای آموزش عالی در سطوح مختلف همواره به عنوان مسئله ای اساسی مطرح بوده است آموزش عالی ماموریت های ویژه و حساسی(مانند تربیت متخصصان، توسعه و اشاعه علم و فناوری، ارائه خدمات فنی- مشاوره ای، تحولات فرهنگی - اجتماعی- اقتصادی و...) برعهده دارد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، مدیریت عملکرد ، آموزش عالی