مقایسه عود عفونت ادراری در کودکان با درجات مختلف ریفلاکس وزیکویورترال

سابقه و هدف: ریفلاکس ادراری شایع ترین ناهنجاری ارولوژیک در کودکان محسوب می گردد. حدود نیمی از کودکان دارای عفونت ادراری، هم زمان مبتلا به ریفلاکس ادراری می باشند. با توجه به اهمیت ریفلاکس ادراری در کودکان و مطالعات متناقض در زمینه ارتباط درجات مختلف ریفلاکس با دفعات عود عفونت ادراری، این مطالعه با هدف مقایسه عود عفونت ادراری در کودکان با درجات مختلف ریفلاکس وزیکویورترال انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۱۵۰ کودک با پیلونفریت و ریفلاکس وزیکویورترال که طی سال های ۹۸-۱۳۹۰ به بیمارستان کودکان امیرکلا مراجعه کرده اند، انجام شد. درجات ریفلاکس با سیستوگرافی با ماده حاجب (Voiding Cystourethrography= VCUG) یا سیستوگرافی با ماده ایزوتوپ (DRNC =Direct Radionuclide Cystography) تعیین شد. کودکان به مدت ۲ سال پیگیری و در صورت علائم بالینی با کشت ادراری مثبت به عنوان عود عفونت ادراری در نظر گرفته شدند. یافته ها: از ۱۵۰ کودک مطالعه، ۱۲۶ نفر (۸۴%) دختر و ۲۴ نفر (۱۶%) پسر با میانگین سنی ۱۱/۵۳±۲۷/۱۷ ماه بودند. ۹۵ نفر (۶۳/۳%) یک مرتبه، ۳۷ نفر (۲۴/۷%) دو مرتبه، ۸ نفر (۵/۳%) سه مرتبه و ۱۰ نفر (۶/۷%) چهار مرتبه عود عفونت ادراری را تجربه کردند. نسبت شانس عود عفونت ادراری بیش از دو مرتبه، در کودکان با درگیری ریفلاکس درجه ۳ و ۴، بالاتر از کودکان با ریفلاکس درجه ۱ و ۲ بود (۳/۲۰=OR، ۹/۷۵-۱/۰۵=۹۵%CI ، ۰/۰۴۱=p). اما عود عفونت ادراری در کودکان به تفکیک سن تشخیص بیماری، جنسیت و یک یا دو طرفه بودن ریفلاکس، تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که کودکان با درگیری متوسط و شدید ریفلاکس وزیکویورترال در مقایسه با درگیری خفیف، عود عفونت ادراری بالاتری را تجربه می کنند.

کلیدواژه ها:

Urinary Reflux ، Urinary Infection ، Pyelonephritis ، Children. ، ریفلاکس ادراری ، عفونت ادراری ، پیلونفریت ، کودکان.