ضمانت اجرای رویه های بین المللی صنعت نفت در رژیم های مختلف بخش بالادستی

مشروط نمودن انجام بسیاری از فعالیت ها و تعهدات شرکت های فعال در صنعت نفت به تطابق با رویه های بین المللی صنعت نفت یا مفاهیم مشابه از تاریخچه ای طولانی برخوردار است. این مقاله به بررسی ضمانت اجرای تخلف از این رویه ها در پرتو بررسی روش های حل اختلاف در رژیم های مختلف حاکم بر فعالیت های بخش بالادستی می پردازد. بررسی اختلافات و دعاوی مرتبط با تخلف از این رویه ها نشان دهنده ضمانت های اجرای متفاوت در چارچوب شیوه های مختلف عملیات در بخش بالادستی است. با استفاده از نتایج این بررسی تطبیقی، در خصوص صنعت نفت ایران مشخص گردید که با توجه به استفاده از رژیم قراردادی در روابط بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت های بین المللی فعال در توسعه بخش بالادستی، ضمانت اجرای این رویه ها در قالب شروط قراردادی از طریق نمودن مکانیسم داوری موجب بروز ریسک های جدید خواهد شد. همچنین نشان داده شد که تدوین رویه ها و بهترین عملکردهای صنعت نفت در قالب متون مشخص و به روزرسانی متناوب آنها توسط ارگان های ذی ربط از جمله وزارت نفت، می تواند موجب کاهش اختلافات طرفین قرارداد و مشخص شدن دامنه آزادی عمل شرکت های طرف قرارداد در ارتباط با انتخاب و اجرای رویه ها گردد.

کلیدواژه ها:

رویه های بین المللی صنعت نفت ، ضمانت اجرا ، روش های حل اختلاف ، بخش بالادستی نفت