اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر سازگاری اجتماعی مادران دارای کودک عقب مانده شهر ایلام

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مدیریت استرس به شیوه شناختی–رفتاری بر سازگاری اجتماعی مادران دارای کودک عقبمانده شهر ایلام بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیهی مادران دارای کودک عقب مانده شهر ایلام بود که به منظور انجام پژوهشحاضر ۳۰ نفر از مادران دارای کودک عقب مانده شهر ایلام که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترلگماشته شدند. ابتدا در دو گروه پیش آزمون اجرا شد و سپس به گروه آزمایش ۱۰ جلسه مدیریت استرس شناختی- رفتاری آموزشداده شد. پس از اعمال مداخله آزمایشی، بار دیگر میزان سازگاری اجتماعی گروه آزمایش و گواه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیلکوواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری در افزایش سازگاری اجتماعی مادران دارای کودک عقب مانده موثر بوده است. لذا با توجه به اثرگذاری آموزش مدیریت استرس پیشنهاد می شود فعالان حوزه سلامت و بهداشت روانی به آموزش و کاربرد هر چه بیشتر آن توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

مادران ، کودک عقب مانده ، مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری ، سازگاری اجتماعی